Shivaya's dagboek A-nest | Shivaya's dairy A-Litter

Zwangerschap | Pregnancy
Bevallingsverslag | Delivery
De gewichten | The weights
Bij nieuwe eigenaar | At new owner

Week 1

6 december 2003 / 1 dag

Geboorte gewicht/Birth weight en van/and from 00.15 uur/hour
eerste/first kitten 16.50 uur kater/male? 78 gram 82 gram
tweede/second kitten 17.02 uur kater/male? 92 gram 102 gram
derde/third kitten 17.10 uur poes/female? 86 gram 96 gram
vierde/fourth kitten 17.53 uur kater/male? 98 gram 104 gram
vijfde/fifth kitten 18.11 uur poes/female? 88 gram 96 gram

7 december 2003 / 2 dagen

Het hele kroost is goed de nacht doorgekomen, ik heb ze nog niet gewogen, dat doe ik vanavond pas. Ze zien er goed levendig uit, piepen soms als ze de tepel kwijt zijn. Maar verder slapen ze lekker. Shivaya wil wel zogen, maar nadien piept ze er tussenuit, en ging ze beneden zitten. Wat nu? Wil ze de kittens weer benenden? Ik haal ze op met mand en al, maar nee hoor dat vindt ze niet goed, ze gaat meteen met een van haar kinders aan de haal. Dus maar weer terug op de slaapkamer, en haar bij haar kittens gezet. Dit gaat even goed, en dan zit ze weer beneden, in de werpkist. Weer probeer ik of ze me duidelijk aan het maken is dat ze ze in de werpkist wil, maar dat vindt ze ook niet goed. Een van haar kittens wordt bij het nekvel genomen en piepend door de kamer gesleept. Dus weer terug met het hele mandje, en moeders er weer bij. Even later, de kittens liggen weer lekker te slapen met een volle buik, ligt mevrouw weer beneden bij de andere poezen. Maar nu trap ik er niet meer in hoor, ze laat zelf haar kittens alleen, wil niet hebben dat ik ze benenden zet, dus zij gaat maar mooi weer naar boven in de slaapkamer haar kroost gezelschap houden. Goede raad is duur, is dit normaal? Ik moest toch nog even Gerda vertellen dat Nathan vader is geworden, dus maar meteen het probleem bij Gerda voorgelegd. Het kan wel zijn dat ze nog moet wennen, maar ik kan haar het beste steeds terugzetten. Ik opper om eventueel de bench al te gebruiken en dat vindt ze een goed idee. Dus als ze vandaag niet horen wil, dan gaat ze tegen de avond in de bench. Dan kan ze niet verder weg dan die twee vierkante meter. Ook kreeg ik nog even het advies de naveltjes zuiver te maken met Sterilon. Cindy onze dochter had dat gelukkig nog staan, dus heb ik de kleintjes vanmiddag even gedept op het naveltje. Wat zijn het toch scheetjes.

The kittens had a good night, I have not taken the weights yet, I do that tonight. They look good and vivid, and whine sometimes when they have lost the nipple. But they sleep well. Shivaya nurses them, but after that she sneaks out and goes downstairs. What does she want? Does she want to have her kittens downstairs? I carry the cotton box downstairs, but she is not ok with it, immediately she takes one of the kittens and walks in circles with it. I bring them back to the bedroom and put Shivaya back with her kittens. For a while this is going fine, but then she is downstairs again, in the whelping box. Again I think she is telling me she wants her kittens downstairs, but again she is not ok with it. Again she takes one of the kittens and walks with it thru the living room. I bring them upstairs again. A while later, the kittens are asleep with a full belly, mom is downstairs again with the other cats. She can't fool me anymore, she is leaving her kittens, doesn't want them downstairs, so she can go back upstairs again to keep them company. Is this normal behaviour? I had to call Gerda to tell her that Nathan has become a father, so I told her the problem. Maybe Shivaya has to get used to the idea. I have to put her back with her kittens again. I tell Gerda that I can use the bench, and she thinks it is a good idea. So if Shivaya isn't staying with her kittens I put her in the bench tonight. I also got the advice to clean the navels of the kittens with Sterilon. Our daughter Cindy did have a little bottle of it, so I cleaned the navels. What a cute little ones.

Het probleem was nog niet zomaar opgelost, s'middags kreeg Shivaya weer nestdrang. Ze kon geen kanten uit op de slaapkamer, dacht ik. Maar er staat toch een groot zacht warm bed? Was ze de kittens daar weer naartoe aan het slepen, ik heb nog geprobeerd om ze weer terug in het mandje te leggen, maar Shivaya haalt ze weer even vrolijk op om bij ons in bed te leggen. Dus willen we toch de bench proberen, nou dat was helemaal een slecht idee want ze werd helemaal overstuur. Ze moest en zou eruit en de kittens in bed dumpen. Tja, wat nu? Verplaatsen heeft dus geen zin, ze doet toch wat ze zelf wil. Reserve dekbed gehaald, zuiver hoeslaken eromheen en hier de kittens ingelegd met moeders, toen was het goed. Gelukkig, dat probleem dan nu opgelost? Toch wil ze ook nog steeds van haar kittens weg, ik laat haar dan maar even, maar breng haar dan weer gewoon terug. Ik blijf er dan even bij, tot ze weer rustig bij de kittens ligt en dan gaat het wel weer voor een uurtje ofzo. Maar, er kwam hulp: Jamila! Jamila is helemaal verzot op de kittens, ze poets ze tot ze erbij neervallen. Als ze kon zogen dan deed ze dat ook nog. Dat wordt helemaal een supermoeder. Shivaya vindt het allemaal uitstekend, ze liggen samen de kittens te wassen, daarna wassen ze ook elkaar nog, en Shivaya heeft meteen gezelschap. En ook al is ze dus een beetje onrustig, en wil ze er niet constant bij blijven, de kittens groeien al als kool. Normaal vallen ze de eerste dag af, nou bij Shivaya niet hoor, kijk maar eens:
Eerst het geboortegewicht, daarna het gewicht van tien uur s'avonds als ze één dag oud zijn:
eerste kitten kater 78 gram 86 gram 8 gram aangekomen
tweede kitten kater 92 gram 104 gram 12 gram aangekomen
derde kitten poes 86 gram 100 gram 14 gram aangekomen
vierde kitten kater 98 gram 112 gram 14 gram aangekomen
vijfde kitten poes 88 gram 100 gram 12 gram aangekomen
Het eerste, het lichtste is ook het minst aangekomen, dus die krijgt wat extra aandacht dat deze toch wel zeker aan de tepel ligt. Maar ik ga nog niet bij voeden, ze zijn allemaal aangekomen, en niet afgevallen. Morgen kijken we verder, komt die kleine dan niet goed aan dan ga ik over op bijvoeren.

The problem wasn't solved yet, that afternoon she wanted to move them again. She had nowhere to turn too in the bedroom, I thought. But there is a big, soft warm bed! She decided to move the kittens between our sheets. I tried to put them back, but Shivaya just collects them again and puts them between the sheets. So we try the bench, that was a very bad idea, she got very upset. She had to have the kittens on the bed. What can we do? Moving them has no use, she is going to move them back again. I get the spare quilt, put a clean cover on it, and put mom in it with the kittens. That was ok with her. Thankfully, is that problem solved now? Still she wants to leave the kittens, I let her be for a while, but then I take her back to her kittens. I stay with her for some time, until she isn't restless anymore and then she stays with them for an hour or so. But, help was on its way: Jamila! Jamila is totally in love with the kittens, she cleans them till the fall down. If she could give milk to them she would even do that too. She is going to be a super mom. Shivaya is not having problems with Jamila, they lay together and clean the kittens, then they clean each other, and Shivaya is having company in the mean while. And although she is a bit restless, and isn't staying with the kittens all the time, they grow very good. Normally they don't get heavier the first day, well Shivaya is an exception, look at this:
First the birth weight, then the weight of ten o'clock at night when they are one-day old:
first kitten male 78 gram 86 gram gained 8 gram
second kitten male 92 gram 104 gram gained 12 gram
third kitten female 86 gram 100 gram gained 14 gram
fourth kitten male 98 gram 112 gram gained 14 gram
fifth kitten female 88 gram 100 gram gained 12 gram
The first, the smallest one did gain the least, so I give him some extra attention, so that he is drinking too. But I'm not yet starting with bottle-feeding, they all gained weight and didn't lose any. Tomorrow I will check the little one again, if he doesn't gain enough I will bottle feed him.

8 december 2003 / 3 dagen

Shivaya is redelijk goed bij haar kroost gebleven, het drinkt en slaapt lekker. Behalve wij dan, gezellig zo'n moeder tussen je in. Met tussenpozen in slaap gevallen, we zullen even door de zure appel heen moeten bijten. Ik moest toch nog even die kleine hummel wegen, is hij vannacht nog wat aangekomen? Ja hoor, hij weegt 92 gram, dus alweer 4 erbij, en nog een hele dag te gaan.
En hier komen dan de namen:
eerste: ALAWA, dit betekend erwt, in de taal van de Algonquin indianen.
tweede: ADOETTE, dit betekend grote boom, in de taal van de Cherokee indianen.
derde: ADSILA, dit betekend bloesem, in de taal van de Cherokee indianen.
vierde: ALONA, dit betekend eik, in de taal van de Cherokee indianen.
vijfde: AIYANA, dit betekend eeuwige bloei, in de taal van de Cherokee indianen.
De keuze van de namen was best wel moeilijk, ik wilde in ieder geval iets met indianen, een andere hobby van mij. Ook wil ik de ABC traditie voortzetten, alleen met een moeilijkheidje, per ras, dus Jamila zal ook een A nest krijgen en Menitha ook in de toekomst. Het tweede burmezen nest zal dus pas een B krijgen, enzovoort. Omdat Nathan bij Cattey Flower Power woont, vond ik het wel leuk om iets met bloemen en planten te doen. Vandaar deze keuze, ook heb ik nog een beetje gekeken naar het kitten zelf, want de twee grote katertjes kregen ook een "grote" naam, terwijl onze kleine hummel wel het erwtje van het stel is. Voorlopig zijn alle katers nog vrij, maar bij de poesjes wil ik nog even kijken wie van de twee hier blijft wonen. Momenteel gaat de voorkeur uit naar Aiyana, het vijfde kitten, maar ik wil nog even kijken hoe het zich ontwikkeld, alles is nog zo pril.

Shivaya did stay with her kittens for a reasonable time, they drink and sleep well. Except we, very cosy a mother like that between the sheets. I slept just tiny naps, we have to make the best of a bad job. I had to take the weight of that little one, did he gain some weight during the night? Yes he did, his weight is 92 gram, so he gained 4 gram during the night, and still a whole day to go. And here are the names:
first: ALAWA, it means pea, in the language of the Algonquin Indians.
second: ADOETTE, it means large tree, in the language of the Cherokee Indians.
third: ADSILA, it means blossom, in the language of the Cherokee Indians.
fourth: ALONA, it means oak, in the language of the Cherokee Indians.
fifth: AIYANA, it means eternal blossom, in the language of the Cherokee Indians.
The choice of the names was a bit difficult, I wanted something with Indians, another hobby of mine. I also wanted to carry on with the ABC tradition, but with one difficulty, for every breed seperate, so Jamila will get an A litter too, and Menitha also in the future. The second Burmese litter will start with a B, etcetera. Nathan lives at cattery Flower Power, so I decided to do something with plants and flowers. That is why I chose these names, I also gave the kitten a corresponding name if that was possible, the two big tomcats got a "big" name, but our little one is the pea of the whole lot. At this moment all the tomcats are available, but one of the two female cats will stay here. I have not yet really decided witch one of the two, but for the moment my preference is Aiyana, the fifth kitten. But I want to see how they develop, to make the right choise, it is so early to decide.

9 december 2003 / 4 dagen

Het ziet ernaar uit dat Shivaya haar draai heeft gevonden. Ze sleept niet meer met haar kittens, laat ze goed midden op ons bed liggen. Alleen als ze piepen raakt ze nog een beetje in paniek, gisteren was haar eerste reactie dan om alsnog met het kitten te slepen, maar dan dieper onder het dekbed. Nu mieuwt ze terug, een soort van koerend miauwen, en draait haar buik nog verder omhoog om de kittens goed de ruimte te geven. Als ze dan voldaan liggen te slapen, wil ze soms nog wel eens haar benen strekken. Vooral s'morgens na de lange nacht, ze blijft er heel de nacht bij, en s'avonds voor dat wij te bed gaan. Nou dat mag ze wel hoor, ze moet toch even haar benen kunnen strekken, en naar de kattenbak, en benenden kijken of daar nog wat lekkers te halen valt. Ik houd wel in de gaten dat ze niet langer dan een half uurtje van de kittens weg is, deze blijven wel lekker slapen, maar toch. De kittens zelf, dat is zo leuk om te zien, wat zijn het al knokkers zeg. Ze vechten al om de tepels, en de sterkste wint natuurlijk meestal, maar Shivaya heeft tepels genoeg, maar er schijnt toch een voorkeur te zijn voor sommige tepels. Alawa, ons klein erwtje, krijgt van mij dan even extra aandacht of hij wel aan een tepel ligt, en anders leg ik hem zelf aan, daar waar het iets rustiger is, dus zonder die knokkers. Dat heeft in ieder geval al wel vruchten afgeworpen. Hij is lekker gegroeid, gisterenavond was hij 12 gram aangekomen. Zo moet het, dus waarschijnlijk niet bijvoeden. Alona, het zwaarste katertje was nu maar 8 gram aangekomen. Maar gisteren was deze stevige jongen 14 gram aangekomen. Dus ik maak me niet meteen druk, ze moeten ongeveer 10 gram aankomen, alleen als hij vandaag te weinig aankomt dan ga ik me wel zorgen maken, en misschien toch bijvoeden. De vachtjes beginnen al wat te verkleuren, maar welke kleuren het zijn? Ik denk te kunnen onder scheiden dat er twee lichte zijn, twee donkere en een nog iets donkerder. Cinnamon en lilac waarschijnlijk naar hun ouders, maar zou de andere dan toch ook een chocolate kunnen zijn?

It looks like Shivaya is not restless anymore. She stopped moving her kittens, and leaves them in the middle of our bed. She panics only if they are making little noises, yesterday her first reaction was to grab a kitten and put it further under the covers. Now she is meowing back to it, and turns her tummy further up to give the kittens enough space to drink. She likes to take a walk when they all are sound a sleep. Especially in the morning after the long night, she stays with them all night, and in the evening before we go to sleep. That is ok of course, she should be able to stretch her legs, and go to the litter box, and check out downstairs if there are some snacks left. I do keep an eye on her though, that she is not leaving the kittens for more then half an hour, the kittens keep on sleeping, but anyway. The kittens: they are so cute to look at, they are already little fighters. They fight for a nipple, and usually the strongest one wins of course. Shivaya has enough nipples, but they seem to have some kind of preference for some of them. Alawa, our little pea, is getting special attention from me. I look if he is drinking at a nipple, and if he isn't I put him near a nipple out of the range of the big fighters. That did work out perfectly. He is growing very good, last night he gained 12 gram. That's the spirit, probably I don't need to bottle feed them. Alona, the heaviest tomcat did gain 8 gram. But yesterday this big boy gained 14 gram. I'm not going to worry about it right away, they need to gain about 10 gram a day. I'm only going to worry if he is still gaining to less today, and maybe bottle-feeding. The furs are getting darker, but witch colour? I think to discern that there are two light ones, two darker ones and one a bit darker then the rest. Cinnamon and lilac probably, after their parents, but could that other one be a chocolate then?


ALAWA

9-12-03

9-12-03

ADOETTE

9-12-03

9-12-03

ADSILA

9-12-03

9-12-03

ALONA

9-12-03

9-12-03

AIYANA

9-12-03

9-12-03

10 december 2003 / 5 dagen

De kittens waren gisteren erg goed aangekomen, Adsila 14 gram, maar haar broertjes en zusje wel 20 gram. Ik vind dat natuurlijk supergoed van Shivaya, ze neemt de tijd om de kittens te zogen, en daarom groeien ze onder andere ook zo goed. Als het er zo uit blijft zien, hoef ik niet met kleine flesjes te gaan werken. Shivaya kan het heel goed alleen af. Ze kan er alleen nog steeds niet tegen als haar kittens piepen, dan weet ze niet goed wat ze moet doen. Ze wil dan nog wel eens het piepende kitten bij het nekvel pakken en dan toch weer gaan slepen. Ze komt dan wel weer terug bij haar nest, maar vaak liggen de kittens dan niet bij elkaar omdat ze niet alle kittens verplaatst. Als ik in de buurt ben, kijkt ze me aan met het kitten in de bek, en als ik dan rustig op haar inpraat komt ze meteen met het kitten terug naar haar nestje. Ik stel haar dan gerust en zeg dat ze maar weer lekker moet gaan liggen en leg de kittens dan bij haar. Dan is het weer goed. Wellicht is dit gedrag van haar omdat ze toch een beetje onzeker is. Ik heb daarom Rescue Remedy van Bach Bloesem Remedies gekocht. Nu even kijken of dat werkt, maar ik heb al van meerdere fokkers gehoord dat ze die druppeltjes gebruiken.

The kittens gained very good yesterday, Adsila 14 gram, but her brothers and sister gained 20 gram. I think that is very good of Shivaya, she takes the time to nurse her kittens, and that is why they grow that good. When it keeps up like this I don't have to bottle-feed them. Shivaya can handle it on her own. What she can't handle is the whining of the kittens though, she does not know what to do. Most of the times she takes one of the whining kittens and walks around with it. Sometimes she comes back with it to her nest, but a lot of times the kittens are not together, because she is not moving all of them. When I'm near her she looks at me with a kitten in her mouth, and when I talk some sense into her, very softly, she comes back with the little one. I tell her to be calm and that she needs to lie down, and I put the kittens near to her. Then it is ok. Maybe she is acting like this because she is unsure. I bought Rescue Remedy from Bach Blossom Therapy to calm her down. Now I have to try if that works, I heard from other breeders that they use those drops too.

11 december 2003 / 6 dagen

De eerste kleine mijlpaaltjes hebben we ook al weer gehad: Alawa, Adoette en Adsila verloren 9 december hun navelstrengetje. En Aiyana was gisteren aan de beurt, nu alleen Alona nog. Ik lees/heb gelezen zo veel mogelijk over de ontwikkeling van de kittens: bij ongeveer 10 dagen gaan de oogjes open! Euh, dan hebben wij hier weer een uitzondering, Adsila deed gisteren eerst haar rechteroogje open, en daarna waren ze beiden open, 5 dagen oud. Echt een griet hé, hartstikke nieuwsgierig. Zij en Alawa zijn ook het meest actief op zoek naar een tepel en dat werpt dan weer vruchten af. Gisteren waren ze beide het meest aangekomen, Alawa 16 gram en Adsila 18 gram. Aiyana sabbelde gisteren voor het eerst op haar pootje, misschien ging dat wel per ongeluk, omdat het ook nog erg vroeg is. Maar het was erg grappig om te zien. Wisten jullie dat jonge kittens kunnen telegraferen als de beste? Als ze aan de tepel liggen, en er goed voor zijn gaan liggen, beginnen ze van die klokkende, tikkende geluidjes te maken. Het klinkt een beetje als iemand die per telegraaf een boodschap doorgeeft. Misschien doen ze dat ook wel naar elkaar: "Vindt jij die melk vandaag ook weer zo lekker?" "Ja, en hij is weer goed op temperatuur." Kortom, ik geniet. Ondanks de al niet meer zo slapenloze nachten, die scheetjes maken alles weer goed.

Already the first big steps where made: Alawa, Adoette and Adsila lost their umbilical cords. Aiyana lost hers yesterday, only Alona has to lose his. I read/have read a lot about the progress of young kittens: at the age of 10 days the eyes will start to get open. Well, we have another exception here then, Adsila opens up her right eye yesterday, and then she opens both, 5 days old. A particular girl, eh? Very curious. She and Alawa are the most active searchers for a nipple and that is easy to see. Yesterday they gained the most, Alawa 16 gram and Adsila 18. Aiyana found her paw for the first time, maybe that was not on purpose, because that is early too. It is very funny to look at. Did you know that such young kittens could telegraph? When they are drinking at the nipples, they start making those ticking sounds. It sounds like someone is telegraphing a message to another. Maybe that is what they are doing: "Don't you think the milk is very good today?" "Yes, and at such good temperature." I am enjoying. Although the loss of sleep, those little cute ones make my day.

12 december 2003/ 7 dagen

Hoera, ze liggen in de werpkist, en..... mama Shivaya vindt het goed. Gisteren zag ik aan haar dat ze rustiger is met haar kinders. Ook al gaven ze dan een piepje, zij miauwde terug, maar liet ze wel liggen. Zo van: gaan jullie maar zelf op zoek hier ben ik. Alle eerdere dagen was een klein piepje al voldoende om dat betreffende kitten in het nekvel te pakken, rondje om bed en weer terug tussen de dekens. Maar gisteren bleef ze liggen. Toen heb ik natuurlijk die kans gegrepen. Werpkist in orde gemaakt, Shivaya uit het dekbed, dekbed met kittens en al( ja hoor, ik deed voorzichtig) zachtjes in de werpkist gelegd. Mama Shivaya laten zien waar haar kittens waren, en...... ze ging er gewoon bij liggen en vond het meteen goed. Ook staat voortaan de deur open en hoef ik haar niet meer op te sluiten in de slaapkamer. Ze komt even wat eten of drinken, strekt haar benen. En gaat uit zichzelf terug naar haar kinders. Ze heeft gewoon een paar dagjes nodig gehad om te wennen. Dus vannacht hebben wij weer het hele bed voor onszelf gehad, en ik kan je vertellen, dat slaapt stukken beter. De kittens groeien goed, ze waren gisterenavond allemaal weer 10 gram of meer aangekomen. De oogjes van Adsila zijn vandaag al goed open, twee van die kleine donkere knikkertjes kijken je wezenloos aan. Ik denk niet dat ze al iets ziet, maar ze zijn al wel open. Aiyana sabbelt bewust op haar pootjes, ze likt ze ook net als een volwassen poes doet voordat ze zichzelf gaan wassen. Alona deed gisteren ook voor het eerst zijn oogjes open, maar zijn navelstrengetje hangt nog wel aan zijn buikje. Het ziet er echter gezond uit, niet rood of zo. Dus zal het eerdaags er ook wel afvallen. Om de kittens uit elkaar te kunnen houden heb ik ze van die haarelastiekjes omgedaan, die heb je in verschillende kleuren en maten en ze zijn rekbaar, wat makkelijk is bij het omdoen van het elastiekje. Ik voel regelmatig of ze nog genoeg ruimte hebben tussen elastiek en nekje in, bij Aiyana en Alona het eerste elastiekje doorgeknipt en een nieuw groter elastiekje om hun nekjes gedaan bij de drie anderen was dat vandaag nog niet nodig.

Hurray, they are in the whelping box, and....... mama Shivaya is ok with it. Yesterday I noticed that she was a bit calmer with her baby's. Although they were meowing, she just meowed back, but didn't move the kittens. Like: you guys find me, I'm here. All previous days a little meow was enough to take that kitten by the neck, walk round the bed, and back between the blankets. But yesterday she kept laying down. I took that chance. I put the whelping box in place, Shivaya out of the blanket, blanket with kittens in the whelping box. (yes, I was careful) I showed mama Shivaya where her kittens were, and......she just lied down with them and was all right with it. Also the door to the bedroom is not closed anymore. She takes a walk, goes for a drink or a meal and then goes back to here babies. She just needed a couple of days to get used to it. So last night we had the whole bed for ourselves again, and I can tell you, that sleeps a lot beter. The kittens grow very good, yesterday they all gained 10 gram or more. The eyes of Adsila are well opened today, two of those dark marbles looking right thru you. I don't think they can see something already, but they are open. Aiyana is licking her paws on purpose, she licks them like an adult cat is doing just before they wash themselves with it. Alona also opens his eyes for the first time yesterday, but his umbilical cord is still on his belly. It looks healthy though, it is not red. It will drop off sooner or later. I put a hair elastic band around the neck, to know the different between the kittens. You can buy them in different colours and sizes and they are stretchable, that is easy for putting them on. Regularly I test the space between neck and elastic band, I had to remove the band of Aiyana and Alona and put on a bigger one, for the other three it was not necessary yet.

Week 2

13 december 2003 / 8 dagen

Iedere dag zie je wel weer iets anders bij de kittens, gisteren zijn de oogjes van Alona helemaal opengegaan, bij Aiyana ontdek ik twee kleine spleetjes, en bij Adoette zie ik het linkeroogje een beetje open gaan. Die zullen dus vandaag wel helemaal open zijn. Alawa heeft ook het sabbelen ontdekt, en neemt zijn eigen pootje onderhanden. Ook al kunnen de kittens nog niet zien en niets horen, ruiken kunnen ze als de beste. Dit merk je omdat ze het verschil tussen mama Shivaya en tante Jamila best wel weten. Als ze honger hebben gaan ze meteen naar mama. Terwijl tante Jamila ook wel lekker warm is om tegen aan te kruipen, of erop, dat is ook al leuk. Als ik bij de kittens kom dan ruiken ze dat ook, soms snuiven ze alleen luidruchtig. Maar soms gaan ze blazen, op hun manier dan. Het bekje gaat helemaal open en vanuit achter uit de keel komt een sissend geluid. Wat ook al opvalt is dat ze steeds beter hun pootjes gebruiken. Toen ze net geboren waren, kunnen ze al wel zichzelf vooruit bewegen, maar dat doen ze vooral door zichzelf vooruit te trekken en duwen. Maar na een dag of twee zag je al dat ze hun pootjes beetje bij beetje gaan belasten, en dus hun buikje van de grond duwen. En nu zo na een weekje zie je al dat ze al wat beter hun pootjes gebruiken, en een paar wankele stapjes in de kist doen. Echt lopen kunnen ze natuurlijk nog niet, maar ze bewegen zich wel steeds sneller door de kist.

Everyday I notice something different at the kittens, the eyes of Alona were all opened yesterday. I notice little chinks at Aiyana, and Adoette opens his left eye a little bit. Probably they will open all the way today. Alawa discovers how to suck his own paws. Although the kittens can't hear, they can smell even the better. This is noticeable because they know the different between mama Shivaya and aunt Jamila. When the kittens are hungry they crawl up to mama, when they just want to sleep, they crawl against Jamila for a cosy and warm place. When I get closer to them and they smell me they sometimes just sniff, but other times they hiss, in the way they can. They open up the mouth and from behind the throat there comes a hissing noise. They also use their legs better and better. When they were just born, they could move themselves, by pulling or pushing. After a day or two you can see they put little by little more weight on those legs, so they push the belly of the ground. Now, after a week, they can use the legs a bit more, they make the first unsteady steps in the whelping-box. They can't walk for real of course, but they move faster and faster in the whelping-box.


ALAWA 13-12-03

ADOETTE 13-12-03

ADSILA 13-12-03

ALONA 13-12-03

AIYANA 13-12-03
 

14 december 2003 / 9 dagen

Gisteren weer even een fotosessie. Dat wordt je niet in dank afgenomen hoor, door de kittens niet en door moeder niet. Maar ook Jamila en zelfs Menitha raken er helemaal van overstuur. Dus alleen maar snel de kopjes gefotografeerd. Een foto van moeders in het nest is geen probleem, maar kom niet aan haar kinders. Wegen probeer ik ook altijd zo voorzichtig mogelijk te doen, zodat de kittens een beetje door blijven doezelen. Sommige laten geen kik, maar andere schreeuwen moord en brand. En dan staan meteen alle volwassen poezen stand-by om mij beschuldigend aan te kijken. Het liefst zouden ze het kitten uit mijn handen of van de weegschaal weg grissen. Maar omdat ik nogal snel te werk ga en niet onnodig tijd verlies haal ik het net. Shivaya gaat dan weer bij haar kroost liggen en als ze dan weer een tepel gevonden hebben is het weer goed.

We took some new photos yesterday. Mom and the kittens don't like that. Even Jamila and Menitha get up said because of it. So we only took some pictures of the heads of the kittens. A picture of mom and her kittens in the whelping-box is no problem, but don't touch her baby's. Taking the weights is also something I do carefully, trying to let the kittens doze. Some are quiet, but others scream like they get murdered. Then all of the adult cats approach me, and look at me with disapproval. They would rather take away the kitten out of my hands. I just get it in time, because I try to do that as fast as I can. When they are all in the whelping-box and Shivaya is nursing them all gets calm again.

15 december 2003 / 10 dagen

Gistermorgen was het weer zover, Shivaya werd weer onrustig en ging weer op sleep met de kittens. Waarom weet ik niet, ze liggen rustig in de slaapkamer en worden niet verstoord. Toch wil ze weer een ander plekje zoeken. Ik verschoon het nest en leg ze weer gewoon terug, Shivaya krijgt weer druppeltjes en even later is ze weer rustig. Vanmorgen ook weer druppeltjes gegeven het ziet ernaar uit dat ze nu wel rustig is gebleven.

Shivaya started to move her kittens again yesterday. Why, I don't know, they are in the bedroom where it is quiet. Still she wants to move them to another place. I put a clean cover in the whelping box, and put them back again. I gave Shivaya some of those homeopathic drops and then she gets calm again. This morning I gave her those drops again and it looks like she stays calm again.

16 december 2003 / 11 dagen

Gisterenavond erg geschrokken, Adoette is maar 2 gram aangekomen. Dat is veel te weinig. Zijn oogje zit ook een beetje dicht. Misschien heeft het met elkaar te maken. Als ik de complete gewichtstaat erbij haal, zie ik wel dat hij nog nooit een laag gewicht heeft gehad. Alle anderen hebben wel een dagje met het laagste gewicht genoteerd gestaan, maar hij nog niet. Hij is ook een van de zwaardere kittens, dus kan natuurlijk wel wat hebben, maar veel bij te zetten hebben deze kleintjes nog niet. Ik probeer om hem een flesje te geven, maar dat lukt niet. Hij wil gewoon niet. Hij is verder ook nog gewoon actief, drinkt volop bij moeders maar is om een of andere reden te weinig aangekomen. Ik geef Shivaya nogmaals een melkvoeding met rijstebloem en hoop dat ze s'nachts Adoette goed laat drinken. Ook maak ik zijn oogjes zuiver met gekookt water. Midden in de nacht schrik ik weer waker. Shivaya blijft niet heel de tijd bij de kittens liggen, ook nu weer ligt ze bij mij op bed. Ik pak haar op en leg haar bij haar kittens. Ze laat het goed toe, en de kittens vallen meteen aan. s'Morgens ligt ze nog steeds in het nest. Ik weeg Adoette om half 8, 10 gram aangekomen in de nacht. Gelukkig, misschien valt het allemaal wel mee. Vanmiddag nog eens wegen. Om 2 uur s'middags, weeg ik Adoette nogmaals, weer 4 gram aangekomen. Dus vandaag is hij wel weer over het streefgewicht van 10 gram. Toch bel ik de dierenarts. En ik kan een zalfje komen halen. Binnen vijf daagjes moet het oogje genezen zijn, en als hij niet goed eet, of minder actief wordt moet ik morgen met spoed met hem naar de dierenarts. Nou, hij is nog steeds erg actief, en drinkt goed bij mama. Ik controleer nogmaals alle kittens, en ontdek bij Aiyana ook een dicht oogje. Die krijgt dus ook meteen zalf opgesmeerd. Nou weet ik nog van onze huidige poezen, dat men daar ook problemen heeft gehad met de oogjes. Bij Shivaya in het nestje waren toen ook kittens met vieze oogjes. Bij Menitha ook al. En Jamila heeft ook regelmatig vieze ogen. Ook hebben de kittens erg scherpe nagels, en ze ontzien elkaar niet om als eerste aan de melkbar te hangen. Ik houd ze nauwlettend in de gaten, en anders ga ik morgen snel naar de dierenarts.

I got alarmed yesterday, Adoette just gained 2 gram. That is not enough. His eye is closed a bit too. Maybe both issues are connected. When I reread the weight table, I see that he has never had the least weight. All of the others have a day with the least weight, but he hasn't. He is also one of the heavier kittens, so he can handle some less gaining. But those young kittens don't have that much resistance and can get sick easily, so they have to gain enough. I tried to Bottle-feed him, but that doesn't work. He just doesn't want any. He is still very active, drinks a lot, but for some reason didn't gain that much. I give Shivaya some of the kitten milk, and hope that she nurses him enough during the night. I clean his eyes with boiled water. In the middle of the night I startle awake. Shivaya isn't staying with the kittens all the time, and she is lying on our bed. I put her next to her kittens. She is fine with it and the kittens start drinking again. In the morning she is still with her kittens. I take the weight of Adoette at 7.30, he gained 10 gram during the night. Maybe it is not that bad as I think. This afternoon at 14.00 I took the weight again, he gained 4 gram. So he gained more then 10 gram again today. I call the vet anyway, to get something for his eyes. They have a cream for him. His eyes have to be better in five days, I have to go to the vet right away when he doesn't eat well, or is getting less active. Well, he is active, and drinking with his mama. I check the kittens again, and discover also a closed eye with Aiyana. So I give her some cream too. I remember from buying our kittens, that the breeders were having kittens with filthy eyes too. At Shivaya's and Menitha's litter they had filthy eyes. Jamila still has dirty eyes regularly. It is something normal with little kittens. The kittens have very sharp nails, and they don't care who they scratch when they want to drink. I keep a close eye on them, and when I see something's wrong I visit the vet.

17 december 2003 / 12 dagen

Het is allemaal nog reuze meegevallen, ik maak me natuurlijk ook snel zorgen doordat ik nog helemaal geen ervaring heb. Gisterenavond was Adoette 20 gram aangekomen, hij is weer het zwaarste van allemaal. Zo'n dagje weinig aankomen wordt dan wel weer gecompenseerd. Cattery van de Dobbelwede heeft ook van die mooie gewichtenstaatjes, en die heb ik nog eens goed bekeken. Daar zie ik ook dat de kittens soms erg weinig aankomen. Dus het is niet abnormaal, maar het moet dan natuurlijk niet lang aanhouden, want dan is het niet goed. Ook hadden we gisterenavond weer een klein mijlpaaltje, want alle kittens wegen 200 gram of meer. Ik had het niet verwacht van Alawa, maar hij was de missende 16 gram precies aangekomen. Dus nu woog hij precies 200 gram. Gisterenavond de oogjes van Adoette en Aiyana ook nog gezalfd. Maar vanmorgen was het voor Aiyana al niet meer nodig, die zagen er weer keurig uit. Het oogje van Adoette ziet er ook stukken beter uit, toch smeer ik dat nog een keer in voor de zekerheid. Shivaya vindt het helemaal niet leuk als ik de kittens pak, tenminste zolang ze stil zijn, maakt het haar niet uit. Maar ik mag haar kinders niet aan het huilen maken, daar vindt ze niets aan. Maar ja, als ik oogjes moet verzorgen, dan zal ik ze toch moeten pakken. En of ze nu die zalf ook lekker vindt, of dat ze niet wil dat er een zalfje met vreemd luchtje op haar kittens zit? Als ik het kitten behandeld heb, likt zij het helemaal zuiver.

All is well, I worry too soon because of the lack of experience. Adoette gained 20 gram last night, he is the heaviest of all. A day with less gaining gets compensated. Cattery van de Dobbelwede also has those weight tables, and I gave that a closer look. Sometimes those kittens don't gain that much either. So it is not abnormal. It hasn't to last too long though, because that is not good. Again we had a little triumph; the weight of the kittens is 200 gram or more. I hadn't expected that from Alawa, but he gained exactly the missing 17 gram. His weight was exactly 200 gram. I had to put some cream on the eyes of Adoette and Aiyana. This morning Aiyana's eyes where clean again. The eyes of Adoette look better too, I put some cream on anyway, just in case. Shivaya isn't ok with it when I take her kittens, as long as they are quiet there is no problem. But I have to make sure that they don't cry, she doesn't like that. But when I have to clean the eyes, I need to pick them up. I don't know if she likes the cream, or doesn't want her kitten smelling with that strange scent. But if I have treated it, she licks them from top till bottom.

18 december 2003 / 13 dagen

Wat worden ze al leuk. En ik mag daar iedere dag van genieten! Er komt steeds meer beweging in die kleine hummels. Ze kunnen hun oortjes al bewegen, en als ze iets horen dan kijken ze ook op en luisteren ernaar. Ze kijken ook naar je als je praat, of als ze je ruiken. Ze kunnen ook al hun kopje schudden, en het staartje zie ik ook al wel eens bewuste bewegingen maken. Verder gaan ze zichzelf meer en meer likken, zoals mama doet. Dit kunnen ze echter helemaal nog niet goed, maar ze zitten in de oefenfase. Echt lopen kunnen ze ook nog niet, maar je ziet wel de vorderingen die ze al gemaakt hebben. Ook valt het me op dat ze het ene pootje na het andere zetten. Vaak gaat het allemaal nog in slowmotion, en ook nog heel bibberig. Erg grappig om te zien, hoe zoiets steeds beter gaat. Spelen doen ze nog niet, zover zijn ze nog net niet. Maar dat zal wel niet al te lang meer duren, denk ik, hoop ik. Vanaf het begin heb ik de kittens gewoon altijd opgepakt als dat nodig was, bijvoorbeeld voor het wegen, of als moeders er weer eens bovenop ging liggen en niet snel genoeg omhoog ging. Echt leuk vinden ze dat niet, ze liggen liever veilig bij mama, of anders toch in de werpkist bij elkaar. Toch merk ik nu een kleine verandering. Als ik ze optil, en tegen ze praat en een beetje aai, dan beginnen ze niet meteen meer te piepen om mama. Ze beginnen dus een klein beetje meer interesse in de buitenwereld te krijgen. Toch laat ik ze nog even op de slaapkamer. Zaterdag zijn ze pas twee weekjes oud, en overal lees ik dat ze zo ongeveer in de derde week de kittens verhuizen naar de huiskamer. Ik wil dat doen als ik er zelf heel de dag bij ben, omdat ik niet weet hoe Shivaya hier op zal reageren.

They get so cute. And I may enjoy that everyday! There is more and more movement in those little ones. They can move the ears, and when they hear something they look and listen. They look at you when you talk, or when they smell your scent. They can shake their heads, and move the tail on purpose. And also clean themselves like mama does. The cleaning is not perfect yet, but they are practising. Neither can they walk, but they are making progress. I see them crawling, putting one paw after the other. A lot of times in slow motion, and very shaky. Very funny to look at how they get better and better. They don't play yet, that is too soon. But that won't be long, I think, I hope. From the start I always picked up the kittens when that was necessary, to take the weights for example. Or when mom is not careful and Lies down on her kittens. They don't like to get picked up yet, they rather stay safe with mom, or in the whelping box close to each other. But there's a little chance now. They don't start meowing immediately when I pick them up, talk to them, pet them. They start getting a little interest in the rest of the world. Still I leave them in the bedroom for a while. Coming Saturday they are two weeks old, most breeders move the kittens in the third week to the living room. Because I don't know the reaction of Shivaya, I want to do that on a day I am home all day.

Week 3

20 december 2003 / 14 dagen

Ze kunnen spinnen! Als ze bij mama Shivaya de nodige bouwstoffen naar binnen liggen te lurken, kun je ze duidelijk horen. Het klinkt nog niet hetzelfde als bij een grotere kat, maar het is duidelijk te horen dat het spinnen is. Ook gaat het piepen langzaamaan steeds meer op miauwen lijken. Nog even en dan zijn het echte kleine miniatuurkatjes. Tot op heden hebben we geluk gehad, dat Shivaya alles zo goed onder controle heeft. Daarom hebben we nog niet veel hoeven te doen, alleen maar zorgen voor voldoende eten en rust, de kittens wegen en controleren. Maar dat zal nu wel snel afgelopen zijn, eerdaags loopt het kleine grut rond en moeten wij er meer voor zorgen en naar omkijken. Maar dat vinden wij natuurlijk helemaal niet erg. (Dat hadden jullie allang in de gaten.)

They purr! You can hear them when they are drinking. It doesn't sound the same as an adult cat, but it is obviously purring. The whining is sounding more and more like meowing. Just a little while and they look like little miniature cats. Fortunately Shivaya has everything under control. We don't have to do that much, just make sure there is enough food and rest, and checking the kittens their weights. That will be over soon, one of these days they will walk in the living room and we have to look after them and care for them. We don't mind of course. (But that was obviously)


ALAWA 20-12-03

ADOETTE 20-12-03

ADSILA 20-12-03

ALONA 20-12-03

AIYANA 20-12-03
 

21 december 2003 / 15 dagen

Toen ik gisterenavond de kittens woog viel het me onmiddellijk op dat ze niet zo veel aangekomen zijn. Maar nu is het hele vijftal niet veel aangekomen, tussen de 2 en 6 gram. Erg weinig. Misschien wordt mama Shivaya een beetje onrustig als er niemand thuis is? Meestal is er iedere dag wel iemand aanwezig geweest om even te controleren hoe het met alle katten en kittens gaat, en laten we ze niet zo lang alleen. Gisteren zijn we echter een hele poos weg geweest, natuurlijk hebben we genoeg eten en drinken achter gelaten voor alle katten. Maar Shivaya zal toch echt zelf bij de kittens moeten gaan liggen om te zorgen dat zij voldoende binnen krijgen. Of het dat ook daadwerkelijk is, de onrust van Shivaya als wij weg zijn, kunnen we natuurlijk niet met zekerheid zeggen, dan zou het de volgende keer weer moeten gebeuren als wij weg zijn. Hopelijk halen ze het vandaag weer in, en meestal is dat ook zo. Vanmorgen heb ik de kittens naar beneden gebracht, in de bench. Ik heb een zachte deken op de vloer gelegd, een zacht mandje in de bench en over het mandje een hoeslaken, omdat je die weer kunt wassen. Natuurlijk vonden ze die reis helemaal niet leuk, en schreeuwden ze met alle in koor. Mama Shivaya deed gezellig mee, met z'n zesjes in het stoffen transportmandje. De eerste reactie bleef natuurlijk nog even piepen en schreeuwen, Shivaya vond het geen goed plan en wilde al meteen met een kind aan de haal. Nee nee, ho ho, dat is niet de bedoeling. Ik heb haar met zachte dwang in het mandje gehouden, en in haar oor gefluisterd dat alles goed komt, en dat ze maar rustig moet blijven. Ze luisterde! Ze laat ze in het mandje liggen. En even later ging ze in alle rust eten. Nu even afwachten hoe het vandaag gaat, en vannacht? De katten mogen altijd mee naar boven en bij, op en in ons bed liggen. Wat zal ze nu doen? Blijft ze bij haar kittens? Gaat ze ze alsnog verslepen? Of komt ze bij ons liggen? Of, dat kan natuurlijk ook nog, ze pendelt een beetje op en neer tussen ons en de kittens. De tijd zal het leren, en ze zullen toch onderhand naar beneden moeten, ze moeten goed gesocialiseerd worden zodat ze niet bang zijn straks. Moeilijke keuzes en veel onverwachte obstakels voor een onervaren fokker. Maar genoeg vrienden/medefokkers waar ik altijd aan mag kloppen met vragen, wat ik ook wel zal doen als ik het echt niet meer weet.

I immediately noticed that the kittens didn't gain much when I took the weights last night. But now all five of them just gained between 2 and 6 gram. Very little. Maybe mama Shivaya gets restless when were not at home? Most of the times there is someone to check the cats and kittens. We don't leave them that long. But yesterday we had to leave them for some time, of course we left enough food and water for all of them. But Shivaya has to stay with her kittens to make sure they gain enough. Is it her restlessness when we are gone, we don't know. It has to happen again next time when were not home to be sure. Lets hope they gain enough today, most of the times they do. This morning I moved the kittens to the living room, into the bench. There is a soft blanket on the floor, a soft sleeping place with a quilt and quilt cover, because I can clean that. They didn't like the journey, they all yelled together. Mama Shivaya also, the six of them in the cotton transport box. The first reaction was meowing, and Shivaya didn't agree with my moving plans. She took a kitten and wanted to walk away with it. No, No, stop, were not going to move again. With soft pressure I kept her in the basket, I whispered in her ear that all will be ok, and that she needs to stay calm. She listened! She leaves them in the basket. And after a little while they are all eating. Now wait and see how it will keep up today, and tonight? Normally the cats go with us upstairs, and lay on or in our bed. What will she do? Will she stay with her kittens? Will she move them again? Will she come to our bed? Or, and that is possible too, will she walk between them and us? Time will tell, they have to be downstairs around this time. They need to get socialised, so they get used to normal house noises and get used to strangers. Difficult choices for an inexperienced breeder. But enough friends/breeders to call for help and advise, and I wont hesitate when I need some.

22 december 2003 / 16 dagen

Shivaya heeft geen problemen om de kittens beneden te laten, zelf is ze netjes bij de kittens gebleven. Wat echter wel een probleem wordt, zijn de gewichten van de kittens. Ze komen niet genoeg aan, en ik maak me er dan ook erg ongerust over. Ze zijn nog steeds behoorlijk actief, slapen toch ook wel goed, liggen niet te piepen, hebben geen vies achterwerk, dus schijnbaar geen ziekteverschijnselen. Ook worden ze niet overdreven lastig gevallen. We hebben geen kleine kinderen meer, ook komt er nagenoeg geen visite, dus aan de rust kan het ook niet liggen. Maar wat dan? Vanavond Ineke Blokker gesproken, van de Traditionele Siamezen groep. Want ik weet niet of dit normaal is, en wat ik er aan kan doen. Waarschijnlijk heeft Shivaya niet genoeg melk meer, ze moeten inderdaad meer aankomen, en de lijn is momenteel afgaand in plaats van stabiel of zelfs meer aankomen. Ineke kan me gelukkig verder helpen. En verteld mij dat ik krachtvoedsel moet halen voor Shivaya. En de kittens kan bij voeren met Milkodog, daar heeft zij altijd goede resultaten mee, de kittens vinden dat erg lekker. Bij de dierenarts kan ik wel krachtvoedsel krijgen, maar helaas geen Milkodog. Ook bij de dichtstbijzijnde dierenwinkel hebben ze het niet. Ik heb Shivaya meteen wat van het voedsel gegeven, maar ze had al eerder eten gehad, dus erg veel wilde ze niet. Later op de avond nog maar eens proberen en ook morgenvroeg weer. Omdat ik geen Milkodog heb, geef ik ze Litterlac, wat ik bij Spat gekocht had. Beter iets dan niets, en alles wat Shivaya een beetje ontlast, en de kittens meer voedingstoffen geeft is meegenomen. Vanavond geef ik ze nogmaals met een flesje. Morgen gaan we andere dierenartsen en/of dierenwinkels bellen om te kijken of we alsnog aan Milkodog kunnen komen.

Shivaya is not having problems to leave the kittens downstairs, she stays with them. There is another problem though, the kittens don't gain enough. I'm worried about them. They still are very active, sleep well and do not whine, no dirty behind, so it looks to me that they aren't ill. They get enough rest. We don't have little children, and not much visitors. It can't be that, but what is it? I call Ineke Blokker, from the Traditional Siamese Group. I don't know if this is normal and what I can do. She thinks Shivaya isn't having enough milk anymore, they have to gain more. At this moment they are not gaining at all. I'm glad Ineke can help me. She tells me to get some special diet food for Shivaya and Milkodog for the kittens. She always had good results with Milkodog, the kittens like to eat it. I went to the vet and bought special diet food, but they don't have Milkodog. Neither in the nearest pet shop. So I gave Shivaya some of the special food, but because I fed her before she didn't want something now. I'm going to try again later this evening and tomorrow morning. The kittens get some Litterlac, that I bought at Spat's. I don't have Milkodog, and rather something then nothing. Everything that takes the load of Shivaya is welcome and what gives the kittens some nutrition. This evening I'm going to give them another bottle. Tomorrow we will call all other vets in the area to find us some Milkodog.

23 december 2003 / 17 dagen

De kittens waren gisteren redelijk aangekomen, na het bijvoeren van mij, twee zitten echter nog steeds onder de tien gram. Shivaya wil weer niet eten. Dat vind ik geen goede vooruitzichten. Als ik thuis kom na het werk, blijkt ze heel de dag niet of zeer weinig gegeten te hebben. De thuisblijvers (vakantie) hebben haar niet zien eten, en inderdaad, dit staat er nog onaangeroerd. Als ik de kittens weeg, bemerk ik dat er nu zelfs bij zitten die afgevallen zijn. En de andere die wel aangekomen zijn, zijn maar heel weinig aangekomen. Dit gaat niet goed zo. Ik pak alles in, ook kittens, en we bezoeken de dierenarts. Deze kan geen verhoging en uitdroging ontdekken, dus dat is wel in orde. Shivaya heeft echter wel wat vocht in haar longen en een zere keel. Ze krijgt antibioticum en een pijnstiller. Ik krijg een kuurtje tabletten mee en ook nog voeding. De kittens zien er goed uit volgens de dierenarts, ook de oogjes, dus dat is ook al een hele geruststelling. Als we thuis komen bemerken we meteen dat Shivaya iets actiever is, en ze wil dan ook wel wat eten van de voeding van de dierenarts. Daarna gaat ze weer met haar kittens in de mand liggen, ze wil wel, maar heeft gewoon niet voldoende meer omdat ze niet genoeg eet. Vijf kittens zijn een hele aanslag op zo'n klein lijfje, en daarom heeft ze dus weinig weerstand. Hopelijk helpen de medicijnen goed en snel. Roland heeft vandaag wat dierenartsen uit de omgeving gebeld voor de kittenmelk. Bij één dierenarts is het gelukkig ook verkrijgbaar, dus dat hebben we vanavond ook nog opgehaald, en we zitten dus volop in de flesvoeding.

The kittens gained enough yesterday, after the bottle-feeding, two didn't gain the ten gram. Shivaya doesn't want to eat again. I don't think that are good prospects. When I get home from work, it seems to me she hadn't eaten all-day or very less. Roland and the children are home because of the holidays, and they haven't seen her eat anything, the food is still untouched. When I take the weight of the kittens I notice that even some lost weight. And the others who gained weight didn't gain much. This is not good. I pick them up and put them in a transport box, Shivaya and her kittens and we visit the vet. He can't find fever or hydration that is a good sign. But Shivaya has a sore throat and fluid in her lungs. She gets antibiotic and painkillers. The vet gives me more pills and special food to give her at home. The kittens look good, also the eyes, which is a great comfort. When were at home I notice Shivaya is getting a bit more active. She eats a bit of the special food of the vet. After that she lies down with her kittens to feed them again. She wants to feed them, but just doesn't have enough milk at this moment because she isn't eating enough. Five kittens are a heavy attack on such a tiny body, and that is why she isn't having enough resistance. I just hope that the medication is going to help fast enough. Roland called the vets in the area to get some kitten milk. Only one vet has it, we picked that up tonight, we are bottle-feeding.

24 december 2003 / 18 dagen

We hebben een voedingsschema gemaakt, om de drie en half uur krijgen onze kleine ukken een flesje. De eerste om 7 uur s'morgens en de laatste om half 1 s'nachts. De gewichten schommelen nog heel erg. Ik weeg nu ook wat vaker, soms ook voor een voeding en dan na een voeding, kan ik meteen zien hoeveel ze binnen hebben. Adoette, Alona en Aiyana hebben het al erg goed door, zij drinken goed aan het flesje. Alawa en Adsila geeft wat meer problemen, die liggen veel te piepen en schreeuwen. Dan moet ik weer opletten dat ze er niet in stikken. Hopelijk krijgen ook zij de smaak snel te pakken. Want ik kan toch wel zien dat de goede eters hun grammetjes weer snel bijkomen. Dus deze strijd zullen we waarschijnlijk wel winnen. Shivaya is een ander verhaal, arme poes. Ze was een beetje opgeknapt gisterenavond na het dierenarts bezoek. Vanmorgen heb ik haar een tabletje gegeven en met een spuitje onder dwang eten gegeven. Toen ik van de boodschappen terug kwam, kreeg ik te horen dat ze alles uitgespuugd had, en waarschijnlijk aan de diarree is geraakt. Nee he, het ging net een beetje beter. Weer de dierenarts gebeld, volgens hem kan het aan de tabletten liggen, en is ze daar overgevoelig voor. Dus terug naar de dierenarts en de tabletten geruild. Meteen weer een tabletje gegeven en één klein spuitje voer. Dat vindt ze helemaal niet leuk, en ik moet opletten of ze krabt me helemaal open. Ik weet echter dat het moet, ze moet voeding binnen krijgen, vooral voor haarzelf, anders beschadigd haar lever. Dus leuk of niet, we dwingen haar gewoon. Na de voeding gaat ze zelf een klein beetje water drinken. Na twee uurtjes geef ik haar weer een spuitje voeding. Ook zijn we nog bij de dierenwinkel geweest en ik heb wat verschillende kleine zakjes kittenvoer gekocht. Iams, Science Plan en Topfokker. Ik heb wat van die brokjes naast haar gezet, Jamila en Menitha komen meteen eten, en ik hoopte dat zij door de geur en het zien van eten ook zin kreeg. Het hielp inderdaad wel, maar ze eet maar welgeteld een brokje of vijf. En deze zijn erg mini. Toch is het een goed teken als ze zelf wat wil eten. Ik hoop maar dat de kuur die ze nu heeft wel goed aanslaat, en dat ze zelf snel opknapt. Er is ook nog wel wat leuk nieuws te vermelden, ondanks deze tegenslag. De kittens gaan al erg goed reageren op onze stemmen, misschien dat het voeden er aan bij draagt. Vooral de grotere katers, Alona en Adoette worden al erg aanhankelijk. Ze klimmen soms al uit het mandje en lopen dan wat waggelend op je toe. Ook zie je vooruitgang wat lopen en zitten betreft, langzaamaan gaat dat steeds beter. Het zijn vechtertjes hoor!

We made a feeding schedule, after three and half hour they get a bottle. At 7 o'clock they get the first and at half past 12 at night they get the last one. The weights are very shaky. I take the weights more often, sometimes just before and then after a feeding, so I can see immediately if they got something inside. Adoette, Alona and Aiyana do know how to drink from a bottle, there are some more problems with that with Alawa and Adsila. They are whining and screaming, and I have to be careful not to drown them. Lets hope they like the taste very quickly too. I notice that the good eaters are gaining again. So were going to win this battle. Shivaya is a different story, poor kitty. She was feeling better last night after our visit to the vet. I gave the first pill this morning, and force-feed her. When I got home from the shopping, I got the notice that she throws everything out, and it looked like she was having diarea. No not again, she was just feeling a bit better. I called the vet again, he thinks it can be the tablets maybe she is sensitive for them. I went back and switch the tablets. When I got back I gave her another tablet again and force-feed her. She doesn't like that at all, and I have to be careful or she is scratching me. I know I have to do this, she needs to get some nutrition, especially for herself, otherwise her liver could get damaged. So if she is liking it or not, we force her. After the feeding she goes drink something, all by herself. After two hours I give her again some food. We also went to the pet store and bought several small packages of kitten food. Iams, Science Plan and Topfokker (Topbreeder). I putted some of those foods next to her, Jamila and Menitha immediately arrive and start eating, and I hope that Shivaya is getting hungry because of the scent and by seeing the others eat. It helped, not much, she only at 5 pieces, and they are very tiny. Anyhow is it a good sign when she wants to eat by herself. Lets hope the tablets she is getting now will do their job very fast. Beside this bad news I have some good news. The kittens do respond to our voices at the moment, maybe the feeding has anything to do with it. Especially the bigger tomcats, Alona and Adoette, they are very attached. They climb out of their nest and walk waggle towards us. There is also some progress in the walking and sitting, it going to be better bit-by-bit. They are some fighters!

25 december 2003 / 19 dagen

Prettige Kerst!! De dag begon voor mij al om half 7. Kerstontbijt voor vijf kleine hongerige piepers. Ze weten alle vijf om te gaan met de flesvoeding, ook Alawa en Adsila. Gisterenavond had Adoette de drie ons bereikt, 304 om precies te zijn. Vier kittens zijn aangekomen, tussen de 6 en 18! gram. Adsila is gelijk gebleven, eergisteren is ze nog wel 14 gram aangekomen. En nu ze in de gaten heeft hoe het met het flesje werkt, zal het vandaag hopelijk beter gaan. En mama Shivaya? Goed nieuws, de nieuwe tabletjes geven geen bijwerkingen. Ze reageert al stukken beter, blijft niet meer half apathisch bij haar kittens liggen. Ze komt er weer uit om zelf te drinken en te eten. Natuurlijk is ze nog niet voldoende bijgekomen, ook al omdat ze steeds haar kittens blijft voeden. Ze offert zich zowat op voor haar kindjes. Doordat ik nu echter flesjes geef, zullen de kittens wel bij haar drinken maar niet omdat ze nog zo hongerig zijn. Tussen de voedingen door liggen ze goed te slapen, dus ze krijgen voldoende binnen. En Shivaya mag het zaakje afronden, kittens schoonlikken vanonder tot boven. Ze begint bij iedere terugkomer bij de snoet, en neemt ze daarna ook nog eens van achteren onderhanden. Ze krijgt dus ook nog eens de urine van de kittens binnen. Daardoor was ze natuurlijk ook nog niet aan het uitdrogen. Er zal niet veel voedingsstoffen meer in de urine zitten, maar het is wel allemaal vocht. En dat is ook erg belangrijk.

Happy Holidays!! The day started at 6.30 AM for me. Christmasbreakfast for five little hungry kittens. All five of them know what to do with the bottlefeeding, even Alawa and Adsila. Last nigth Adoette weight was three ounces. Four kittens gained between 6 and 13 gram. Adsila stayed the same, but the day before she gained 14 gram. But hopefully it will go better today now that she knows what to do with the bottlefeeding. And mama Shivaya? Good news, the new tablets aren't giving her any problems. Her reaction is a whole lot better, she doesn't lay down the whole day like she did last days. She started eating and drinking again. Ofcourse she did not gain enough, also because she stays on giving milk to her kittens. She almost offers herself for her baby's. But because I'm giving them bottlefeeding they will try to drink at Shivaya but not because they are that hungry. Between the feedings they sleep very well, so they get enough. And Shivaya can clean up afterwards, cleaning the kittens from top till bottom. She starts with the faces and finishes with the behinds. A cat drinks the urine of her kittens. That is something why she did not get hydretated. There will not be enough nutricion in the urine, but it's all fluid. That is important too.

26 december 2003 / 20 dagen

Het voeden met de fles werpt zijn vruchten af! De kittens zijn gisteravond aangekomen vanaf 16 gram tot 42 gram! Toch is dat wel een beetje een vertekent beeld, want dat is nog niet allemaal omgezet naar kitten. Als ze namelijk een flesje hebben gehad, staat het buikje superstrak en rond, net of ze een tomaat ingeslikt hebben. Ze krijgen momenteel zes voedingen, om de drie en half uur. Ze willen echter niet iedere keer goed eten. Maar dat maakt niet uit want ondanks dat zijn ze erg goed aangekomen. Adoette en Alone zijn de grootste eters, deze twee willen wel bij iedere voeding een flinke hoeveelheid naar binnen werken. Bij de anderen verschilt het per keer, als ze veel honger hebben gaan ze ervoor, en anders zitten ze maar een beetje te sabbelen en mieuwen. En dan toch nog 16 gram aankomen! Nu ze zo goed aan het aankomen zijn en niet al hun krachten in het drinken bij Shivaya hoeven te steken, worden ze ook actiever. Ze beginnen met elkaar te spelen! En dat is zo'n grappig gezicht. Ze halen de raarste capriolen uit omdat ze nog niet stevig op hun pootjes staan. Vallen dus over elkaar, beginnen elkaar al te bijten en met de voorpootjes de ander aan te raken. Ook zie je ze zichzelf en elkaar wassen. Ze willen ook al een beetje meer van de wereld zien dan alleen maar het mandje in de bench. Shivaya vindt dat maar niks, als bezorgde moeder. Maar vijf kittens in toom houden valt natuurlijk niet mee, zo heeft ze er een terug bij haar in haar mandje, en zo gaat de andere al weer overboord. Vaak gaat ze ook in haar mandje zitten, alleen of bij de eventuele achterblijver(s) en gaat terug zitten miauwen omdat ze bij haar moeten komen. Natuurlijk heeft de bende van vijf daar niet altijd zin in, ze gaan gewoon door met de wereld verkennen. Als ze na een tijdje genoeg hebben rondgesnuffeld in de bench, of net ervoor. Zet ik ze weer terug bij de ongeruste en ongeduldige Shivaya. Soms gaat dat goed, maar vooral de twee grotere katers willen toch nog wel meer. Adoette is al de grootste knuffelkont, gevolgd door Alona. Deze twee willen al graag een beetje bij je zitten en aangehaald worden. Adoette gaat dan zitten spinnen als de beste. Voorzichtig geven ze al kopjes, en bijten knabbelend in je vinger. Hè, wat is dat? Tandjes! Adoette heeft tandjes, van die hele kleine minitandjes. Van de anderen weet ik het nog niet, ik zal vandaag eens voorzichtig voelen, ik vermoed dat Alona ook al wel tandjes zal hebben dan. Shivaya is weer redelijk goed aan het eten, ze vindt vooral de kittenbrokjes lekker. En gisterenavond was ze niet meer te houden toen wij gingen zitten eten: we gingen namelijk steengrillen. Daar kwamen allerlei verrukkelijke luchtjes vandaan, en ze wilde ook wat lekkers eten. Ze heeft een klein stukje bief gekregen, en een flink stuk zalm, en dat heeft ze met veel smaak zitten verorberen. Gelukkig dat haar eetlust weer goed terug is gekomen. Ik kan al voelen dat ze een beetje aankomt, maar ze is nog erg mager. Je kunt haar ribbetjes voelen. Maar toch voel ik ook al dat haar melkklieren ook weer dikker worden, vanwege haar kittens wordt de voeding schijnbaar als eerste naar moedermelk omgezet. Nog een paar daagjes doorzetten, dan gaan we spenen, en wordt Shivaya langzaamaan steeds meer ontlast.

The bottlefeeding is a succes! The kittens gained between 16 and 42 gram! Not all of that is really kitten. Because when they drank they have a tight round tummy, just like they swallowed a tomato. They are on six feedings a day, every three and half hour. They don't good every time. But that doens't matter because they gained very good. Adoette and Alone are the biggist eaters, these two want to eat a whole lot with every feeding. The other three is different every time, when they have a whole lot of hunger they eat like hungry wolves. But otherwise they just nibble a bit and miauw a little. Still they gained 16 gram! They start getting more active now they are gaining that good, and don't need al the strength for the drinking. They start playing with eachother! That looks very funny. They are making the funniest moves because they are not very strong in the legs yet. So they fall on top of eachother, start biting eachother and hitting each other with the paws. You can see them wash themselves and each other. And they want to see more from the world they only the basket and bench. Shivaya doesn't like that, like a worried mother that is is. But it is not easy to deal with five kittens, Then she has one back in her basket, and another one is gone already. A lot of times she is just sitting in her basket with the ones that are still with her and then she starts miauwing to call them back to her. Ofcourse the five don't always are in the mood for that, they want to see the world. I put them back with the worried and unpacient Shivaya when they sniffeled around for a while in the bench or just in front of it. Sometimes that works out well, but especially the two bigger males want to see more. Adoette is the biggest cuddler, folowed in line by Alona.


ALAWA 26-12-03

ADOETTE 26-12-03

ADSILA 26-12-03

ALONA 26-12-03

AIYANA 26-12-03
 

Week 4

27 december 2003 / 21 dagen

Het gaat goed met Shivaya, ze eet weer goed en haar melkklieren komen steeds voller te zitten. De kittens hebben dat ook in de gaten. De drie kleinste willen ook liever bij mama eten. Vooral de dames zijn steeds slechter te porren om wat uit het flesje te eten. De heren willen wel, vooral de twee grootste, dat is een stel schrokkoppen. Alawa, de kleinste heeft redelijk goed uit het flesje gedronken, en die heeft nu een inhaalslag gemaakt, hij is niet meer de lichtste. Omdat de kittens weer meer bij Shivaya willen eten en vaak niet uit het flesje willen drinken, bouw ik de flesvoeding weer langzaam af, vandaag krijgen ze vijf maal een flesje. Om de ongeveer vier uur krijgen ze nu een voeding, en al wat ze eten is meegenomen voor de kittens en ter ontlasting van Shivaya. Adsila en Aiyana hebben gisteren dus bijna niets uit het flesje gegeten. Adsila was toch netjes tien gram aangekomen, Aiyana was twee gram afgevallen, maar vanmorgen was ze al weer zes gram aangekomen in de nacht. En dat heeft ze dus bij mama gedaan. Alle kittens wegen nu over de drie ons. Gisteren heb ik ze allemaal nog een gecheckt op tandjes, ze zijn bij alle aanwezig. Dus dan kan gezellig worden voor Shivaya, ik hoop maar dat ze weten dat ze niet in de tepels moeten bijten. We hebben weer foto's gemaakt, het worden al echte fotomodellen. Het is best wel moeilijk om een goede foto te maken, want ze zitten natuurlijk niet stil. Maar een paar zijn toch weer goed gelukt, zijn het geen scheetjes?

28 december 2003 / 22 dagen

Gisteren voor het eerst geprobeerd of de kittens een papje zo willen eten, maar dat lukt nog niet goed. Ze hebben nog niet in de gaten wat de bedoeling is. Maar dat maakt niet uit, we houden gewoon vol, eens zullen ze het wel begrijpen. Shivaya geeft in ieder geval het goede voorbeeld, want zij at zo de helft van het schaaltje leeg. Dat ze zo goed eet is ook wel te merken aan de kittens. De dames die dus bijna niets uit het flesje gegeten hebben, ze houden gewoon hun bekje stijf dicht, zijn 16 en 18 gram aangekomen. De heren zijn wel wat meer aangekomen, 20,24 en 28, maar die drinken dan ook een paar keer uit het flesje. Toch merk ik dat bij allen het animo voor de fles verzwakt, mama heeft schijnbaar lekkerdere melk, en weer voldoende. Dus vijf keer is momenteel te veel. Ik ga vandaag dan ook even kijken hoeveel ik ze moet gaan geven. Vanmorgen wel nog een flesje gegeven, de dames wilde weer niet, de 2 grootste heren natuurlijk wel, en Alawa wilde wel een beetje. Ik heb ze ook weer allemaal gewogen zodat ik weet wat ze vannacht aangekomen zijn. Als ze niet komen zeuren voor een flesje, geef ik ze rond het middaguur weer zelf een flesje en weeg ze dan meteen weer. Dan wil ik wachten tot vroeg op de avond om dan te proberen ze uit een schaaltje te laten eten. En dan eventueel nog voor de nacht een flesje te geven. Dan zitten we dus waarschijnlijk op drie maal flesje en een keer een schaaltje pap. Het is gewoon even puzzelen hoeveel voldoende is, als ze straks goed uit een schaaltje kunnen eten is de flesvoeding waarschijnlijk snel overbodig. Dat Shivaya weer opgeknapt is merken we aan haar onrust, ze vindt het maar niks als de kittens beginnen te piepen. Het moet allemaal netjes stil zijn en ook nog eens netjes in het mandje blijven zitten, liever nog liggen slapen. Maar die kleine dreumesen willen dat niet meer, ze komen met tijd en wijle uit het mandje gekropen en willen wat van de omgeving zien, en soms gaat dat gepaard met gepiep. Shivaya wordt dan helemaal onrustig, weet niet wat ze moet doen als dan ook nog de achterblijvers in het mandje ook beginnen te piepen. Soms sleept ze een kitten uit de kooi in plaats van erin, en zet het in een hoekje waar de anderen ook gaan rondneuzen. Soms neemt ze één of meerder kittens helemaal mee naar boven en probeert ze dan op de slaapkamer onder bed te verstoppen. Daarom krijgt ze nog steeds druppeltjes van Bach, maar die werken dus maar gedeeltelijk voor haar.

29 december 2003 / 23 dagen

Vandaag eerst weer begonnen met een papje, maar dat gaat nog wel even duren voor ze dat in de gaten hebben. Het wordt een gezellige kliederboel, dat heb ik al wel gezien. Zal nog gezellig worden als er vlees doorheen gaat. Alona heeft vandaag het water ontdekt, en stond dat een beetje te drinken. Om daarna door de pap te baggeren. Nou mam, dat mag jij dan weer opruimen. Het zijn een stelletje knuffel en kroelkonten geworden, het liefst gebruiken ze jouw lijf als klimpaal. Komen dan in je oor hijgen en maken je haar in de war. En daarna een beetje wegdoezelen op je schoot. Rennen door de huiskamer wordt al dolle pret, iedere keer een stukje verder. En voor het eerst had Menitha interesse in de kittens, ze wilde best wel een spelletje met ze doen.

30 december 2003 / 24 dagen

Momenteel moet ik het doen met de verslagen van het thuisfront omdat ik zelf weer hele dagen werk. Maar ik geniet des te meer van de avonden en morgens natuurlijk. Alona drinkt soms al water en.......... tadaaaaa....... deed het eerste plasje in de kattenbak. Goed hè, helemaal zelf. Nu de rest nog! Shivaya is weer helemaal opgeknapt, ze moet alleen nog haar kuurtje afmaken. Hoe het nu zit met die moedermelk weet ik eigenlijk niet, ik kan geen pijl trekken op die kittens. Het ene moment willen ze wel een keer of drie een flesje leegdrinken, het andere moment lijken ze erg verzadigd en houden hun bekje stijf dicht omdat ze geen flesje willen. Het is dus gewoon een beetje aftasten en goed opletten per dag. Eigenlijk laten ze het wel goed merken als ze echt honger hebben, ze bestormen je dan gewoon en zijn niet stil te krijgen, ze gaan dan ook niet rondlopen, maar komen constant bij en op je zitten. Het is dus een beetje voeden op verzoek. Een schaaltje pap, dezelfde als de kittenmelk, maar dan met rijstebloem om hem een beetje dikker te maken, wordt nog steeds niet echt gewaardeerd. Ja, door Shivaya wel, die vindt het heerlijk, vooral als hij nog lekker warm is. Maar de kittens, yek, moeten wij leren om met onze tong dat van een schaaltje te likken. No way, geef ons maar de tepel. Wel komen ze nieuwsgierig kijken als mama staat te eten, en ze snuffelen wat aan de brokjes en blikvoer. Och, het zal vanzelf wel goed komen, het heeft gewoon even tijd nodig. Ze spelen en ontdekken de woonkamer steeds verder, ook maken ze dagelijks kleine vordering wat lichaamsbeheersing betreft. Ze gaan stukjes klimmen, springen, rennen, achteruitlopen, anderen achtervolgen, sluipen, kortom ze gaan zich steeds meer als een kat gedragen. Het is prachtig om te zien. Mama Shivaya kan dat allemaal vaak niet waarderen omdat ze zo beschermend is. Maar een enkele keer blijft ze rustig liggen en laat de bende van vijf hun gang gaan. Maar de meeste keren loopt ze onrustig rond te miauwen en collecteert dan één voor één de kittens om ze dan terug in het mandje te zetten. De kittens echter trekken zich daar niets van aan en lopen gewoon weer even vrolijk uit de mand, en dan kan Shivaya weer opnieuw beginnen. Arme mama, het is maar moeilijk hoor om je kinders los te moeten laten. Ik weet er alles van, heb ook twee grotere kinderen van 17 en 18 en ik vond en vind het ook moeilijk om ze los te laten.

1 januari 2004 / 26 dagen

Gelukkig nieuwjaar! Vandaag voor het eerst weer een beetje uitgeslapen, half 9! Ik had geen wekker gezet, wat ik momenteel wel dagelijks deed, om half 7. Maar gisteren waren de kittens zo goed aangekomen en dat hoofdzakelijk bij mama, dat ik het wel kon riskeren om zo vroeg geen flesje te geven. Het enige flesje dat ze gisteren gehad hebben is die van s'morgens. De rest van de dag hebben ze bij mama gelegen. De papvoeding uit het schaaltje gaat nog steeds niet goed, met een theelepeltje krijg ik er een beetje in, maar zelf van het schoteltje likken, nee hoor. Desondanks zijn ze goed aangekomen, tussen de 10 en 16 gram, dus de melkfabriek van Shivaya draait weer op volle toeren. De jaarwisseling hebben ze allen goed doorstaan. De kittens hadden nergens erg in, die liepen wat rond te spelen en stoeien. Shivaya zat alert naar buiten te kijken maar bleef bij haar kittens. Jamila werd een klein beetje nerveus, ging onder de salontafel zitten, maar kwam daarna weer gewoon tevoorschijn. Menitha had zich boven even verstopt, of kon ze het daar beter zien? Zij kwam even daarna ook weer gezellig bij ons zitten. We besteden nooit extra aandacht aan ze als het nieuwjaar is, en we doen net of het de normaalste zaak van de wereld is. Op die manier worden ze niet overdreven bang. Natuurlijk hebben ze altijd een reactie op het vuurwerk, maar dat is normaal. Een kat is van nature een voorzichtig dier, en die zal dan ook van een afstandje en als het kan onder beschutting eerst de situatie bekijken.

Week 5

3 januari 2004 / 28 dagen

Het gaat erg goed met de kittens, ze komen netjes aan. Alona weet al hoe hij uit een schaaltje pap moet likken, maar de rest, die overvallen gewoon mama. Mama Shivaya heeft volgens mij zigeunerbloed, ze houdt nogal van verhuizen. Nu heeft ze haar kroost weer in de kist bij de krabpaal liggen. Ik heb nog wel geprobeerd om haar weer in de bench te krijgen, maar dat werkt niet. Weet je hoe dat gaat? Ik leg haar terug met kittens in dat zachte mandje in de bench, vertel haar hoe goed ze het doet en dat haar kindjes zo goed groeien. Ze kijkt me dan trouwhartig aan met haar mooie ogen, en besluit mij voor de gek te houden. Ze blijft lekker liggen, want het vrouwtje wil dat graag, geeft haar kittens daar te eten. Ik denk dat ik het weer gewonnen heb, en ga weer verder met andere bezigheden. Zij ziet dat ik er weer in trap, en als haar kinders weer een volle buik hebben, gaat zij weer aan het verhuizen. Ze neemt dan een kitten in haar bek, sleept het over de grond, ze zijn al te zwaar voor haar, en gaat er mee naar de kist. Met het kitten in de bek kan ze niet door die opening, dat probeert ze wel maar dan blijven ze beide steken. Dan gaat ze zelf in de kist zitten en gaat haar kittens zitten roepen, vaak luisteren die nog wel naar haar, en kruipen dan zelf in de kist. En zo verhuist ze alle vijf haar kittens en dan is het weer goed. Voor zo lang dit weer duurt, want dit is nu ondertussen al plekje nummer vier. De kist is van binnen helemaal bekleed met vloerbedekking, dus de kleintjes klauteren lekker tegen de wand omhoog. Op de bodem heb ik een krant liggen en een paar handdoeken voor eventueel ongelukjes, met daaroverheen een dekentje. Lekker warm en zacht. Volgens Shivaya het Hilton. De kittens beginnen al netjes op de kattenbak te plassen, zonder dat wij er veel voor hoeven te doen. Ze zoeken de bak vaak zelf op en klimmen er dan zelf in, soms gebeurt er een ongelukje in huis omdat ze de bak niet kunnen vinden. Maar met een stenen vloer is dat niet zo'n probleem. Verder is het genieten van dat gespuis, ze weten al erg goed dat ze geknuffeld worden door ons. Zo gauw ze een van ons gezien hebben, komen ze miauwend op je af om dat tegen je op te klimmen want er moet weer geknuffeld worden. Het worden aanhankelijke kroelkontjes die graag aandacht hebben.


ALAWA 4-1-04

ADOETTE 4-1-04

ADSILA 4-1-04

ALONA 4-1-04

AIYANA 4-1-04
 

5 januari 2004 / 30 dagen

Gisteren de kittens voor het eerst ontwormd, echt lekker vinden ze dat niet. Adoette vind momenteel het papje wel lekker, ik doe er al wat brokjes doorheen die dan geweekt zijn. De andere voer ik wat met een lepeltje, want zelf likken is er nog niet bij. Ze worden al erg aanhankelijk, als ze iemand horen, vooral een bekende stem, dan zijn ze meteen van de partij. Ook volgen ze je door de huiskamer, het is dus erg opletten waar je loopt. Alona en Adoette weten al hoe ze op de bank moeten klimmen, maar eraf is toch nog wat te hoog. Deze twee zijn ook heel erg aanhankelijk en vinden het heerlijk om bij je te liggen. Adsila is al een heerlijke sprinkhaan, ze wordt helemaal dol als je met haar stoeit, en springt alle kanten in. Alawa is een beetje de verlegen boy van het stel, maar als alle kittens bij je zijn, komt hij ook aandacht vragen. Aiyana is momenteel het lichtste van het stel, maar toch eet ze goed en komt wel aan. Voor alle zekerheid vanavond nog naar de dierenarts geweest met Adoette, als hij drinkt lijkt hij wel een soort van rochel te hebben. De dierenarts kan echter niets vinden, de longentjes zijn zuiver. Omdat hij verder niet ziek is, goed aankomt en actief is, krijgt hij geen medicijnen omdat zulke kleine kittens daar vaak ziek van worden. Als het erger wordt terugkomen is zijn advies. Nou, over een week of twee moeten we toch weer terug want dan krijgen ze hun eerste spuitje.

7 januari 2004 / 32 dagen

Weer wat bijgeleerd vandaag: de kittens kunnen alleen maar lilac en chocolate zijn, maar dragen wel allemaal de cinnamon factor. Aiyana is dus waarschijnlijk een lichte chocolate, Alona is dan misschien wel een iets donkere chocolate, Adsila en Alawa zijn dan zover ik het zie lilac en Adoette is voor mij nog een puzzeltje, lilac of toch chocolate? Hoe kom ik nu aan die wijsheid, tja, dat is eigenlijk een lang verhaal, en zeker niet afkomstig van mezelf. Ere wie ere toekomt, mevrouw Margaret Henderson van cattery Kallistra. En zij kan het weten want zij fokt al heel lang burmezen, sterker nog, ze heeft de cinnamon lijn mee helpen opbouwen. Er zit een hele lijn Kallistra's in Shivaya's stamboom. Goed, ik mailde haar voor een aanvraag van een kittenpoesje, cinnamon. De poesjes uit mijn nest zijn namelijk al voorzien van personeel, Aiyana blijft hier, en Adsila is gereserveerd. Toch kreeg ik nog een aanvraag voor een kittenpoesje voorkeur cinnamon, uit Zwitserland. Dus deed ik wat navraag bij mevrouw Henderson. Zij wees mij erop dat ik geen cinnamon kan hebben. Alleen maar chocolate en lilac, want Nathan draagt geen cinnamon. Het kan wel maanden duren voordat het goed zichtbaar is welke kleur ze daadwerkelijk hebben. Natuurlijk heb ik me wel zo goed en zo kwaad als ik kon verdiept in die verervingstoestanden, maar het lijkt soms wel hogere wiskunde voor mij. En ik was dus ook niet helemaal zeker welke kleur ze nu inderdaad hadden. Dat heb ik ook meteen vanaf het begin eerlijk vermeld op mijn kittenpagina.
Verder heb ik nog ander leuk nieuws: Cattery elvëa mëoi heeft haar eerste nestje Thai kittens.

Week 6

10 januari 2004 / 35 dagen

De kittens komen goed aan, zoals op het overzicht te zien is. Vandaag weeg ik voor het laatst dagelijks, 5 weken oud. Gisterenavond was ook Aiyana de grens van 500 gram voorbij gestreefd. Ze krijgen 3 maal daags bijgevoerd op een schoteltje, en dit gaat voortaan redelijk goed. Soms heeft er een zijn buikje nog vol van mama, en wil dan niet echt eten, maar de keer daarop valt deze dan als een uitgehongerde beer aan. Door het papje gaan droge kittenbrokjes of kittenvoer uit blik. Toch merk ik dat ze het met de brokjes lekkerder vinden dan met het blikvoer. s'Morgens geef ik de katten een blikje kittenvoer, ze eten dan meestal niet alles op, het restant blijft staan tot wij s'avonds weer thuis zijn. De kittens kunnen hier dus heel de dag van eten, ook laat ik het restant van het papje staan, en er staat heel de dag een bakje met kittenbrokjes klaar. s'Avonds rond etenstijd krijgen de grotere katten dan een kleinere portie natvoer, en de kittens wederom een papje. De restanten van s'morgens worden dan weggegooid. Rond 11 uur krijgen ze dan nog een laatste papvoeding en de volwassen ook nog een blikje. Jamila heeft het nodig voor de groei van haar kittens, en Shivaya omdat ze nog volop zoogt. Ook vul ik het menu zo om de dag aan met vlees, gekookt kippenvlees, kippenlevertjes, runderhart, tartaar en vis. De volwassenen zijn daar erg verzot op, de kittens likken er al een beetje aan. Variatie genoeg dus. De vorderingen van de kittens gaat met sprongen vooruit, letterlijk en figuurlijk. Ze klimmen op de bank, in de werpkist of op de krabblok, en springen daar gewoon van af. Ook rennen ze door het huis, en maken dan van die rare sprongetjes. Ze spelen met het kattenspeelgoed of met de ander katten. De staart is favoriet om aan te vallen, Menitha vindt het allemaal wel goed en wil zelfs nog wel ruwer spelen, toch doet ze wel voorzichtig, dat valt me reuze mee. Jamila kan niet veel hebben, ze mogen wel bij haar liggen, maar dan stil. Ze wil niet aangevallen worden en ook niet spelen, doen ze dat toch dan kunnen ze een harde tik of zelfs hap krijgen. Het zal wel zwangerschapsstress zijn. Adoette, een van de zwaardere katers, had/heeft nog steeds een soort van rocheltje. Donderdag zag ik dat hij waterige oogjes had en een snotneusje. Dus weer terug naar de dierenarts. Nu was er inderdaad iets te horen en kreeg ik medicijnen mee, ik mag maar heel weinig geven bij zo'n klein kitten, maar zijn oogjes waren vrijdag al wel zuiver en hij had ook geen snotneus meer. Ook is het rocheltje minder geworden maar nog niet helemaal weg. Verder heeft hij er geen bijwerkingen van gekregen. Ook heb ik nog een leuke link van een mailvriendin, zij is ook pas gestart met een cattery en hoopt dit jaar haar eerste nestje te krijgen. Meer over haar en de cattery leest u hier: Cattery Thisabor

Week 7

17 januari 2004 / 42 dagen

Alles gaat heel goed met de kittens. Adoette is helemaal opgeknapt en wonderwel hebben de andere kittens de ziekte niet overgekregen. Volgens de dierenarts zou het wel besmettelijk zijn geweest. Dus heel veel geluk gehad. Met het eten gaat het langzaam beter. Blikvoer door de pap vinden ze niet erg meer, ze staan er smakelijk van te eten. Nu de melkvoeding nog afbouwen en het blikvoer opbouwen. De drie maaltijden die ik maak worden nu meestal door alle goed op gegeten. Ook de kittenbrokjes zijn favoriet aan het worden, Adsila en Alona zie je hier regelmatig bij zitten te eten. Of de andere er ook allemaal al van eten weet ik niet zeker, ik zal deze week nog eens extra opletten wie er bij zit. Van het vlees is kip en vis helemaal "in", lever en hart wordt toch wat meer met lange tanden gegeten. De melkbar van mama is ook nog steeds aanwezig toch merken we al wel dat dit langzaam afgebouwd wordt. De eerste weken lag Shivaya bijna de hele dag te zogen, nu mogen ze nog maar een paar keer per dag bij haar eten. Als ze geen zin heeft loopt ze gewoon weg, maar op het moment dat haar melkklieren te vol zitten en waarschijnlijk gedivnen aanvoelen, roept ze alle kleintjes bij haar omdat er dan gegeten "moet" worden. Ze geniet daar met volle teugen van, geeft ze allemaal een poetsbeurt en ligt spinnend te zogen. En dan de kittens wel, ze vinden het ook nog heerlijk om bij mama te eten, en nadat ze langzaamaan hun buikje volgelurkt hebben, vallen ze samen in slaap. Ze liggen ook niet meer op een vaste plek, als je van vaste plek kunt spreken na al het verhuis van Shivaya. De bank is een gezellige slaapplaats, daar liggen ze het meest op, maar het is iedere keer weer afwachten waar ze liggen als je beneden komt. Op de krabblok van de krabpaal, of op het dekentje ervoor, of juist in de blok, in de werpkist van Jamila, in het mandje waarin ze geboren zijn of juist het mandje wat nog in de open bench staat. Het maakt ze niet uit als ze slaap hebben, en Shivaya vindt het allemaal wel goed die is stukken rustiger. Ze begint nu ook weer een beetje te spelen, tussen haar waakzame momenten, want ze waakt over haar kittens alsof ze een leeuwin is. Momenteel mogen ze nog niet verder dan de huiskamer/keuken, maar als de deur van de gang open staat zijn ze er als de kippen bij om de gang en trap te verkennen. Toch wil ik ze nog niet alleen naar boven laten gaan omdat ze dan zo door kunnen naar de tweede trap en dus de zolder. Deze week eerst maar eens oefenen waar we zelf bij zijn, kijken of ze zelf ook weer naar beneden kunnen en de weg in huis al een beetje kennen. Anders kunnen we wel enkele kleine ongelukjes boven gaan vinden, terwijl ze net zo super zindelijk zijn. Twee keer heb ik wat langs de bak gevonden, verder hebben ze er geen enkele keer naast gedaan. Het zijn echt goed zuivere kittens, erg prettig voor ons en de toekomstige eigenaren. Over eigenaren gesproken, Adsila heeft al een nieuw baasje, of misschien beter gezegd personeelslid. Ze blijft een beetje in de "familie" als je dat zo mag noemen, want ze gaat wonen bij Murron de Tonkanees van Mark, de broer van Eline van Cattery elvëa mëoi. Op deze pagina kun je Murron ook zien. Mark wil graag Tonkanezen fokken en heeft daarvoor ons poesje Adsila uitgekozen. Wat de toekomst brengt weten we nu natuurlijk nog niet, maar we zullen haar zeker volgen. Voorlopig mag ze nog een week of 6 bij ons blijven, maar daarna gaan we haar bij Mark en Murron afleveren en een bezoekje brengen aan Eline en Arwen met haar kittens.


ALAWA 17-1-04

ADOETTE 17-1-04

ADSILA 17-1-04

ALONA 17-1-04

AIYANA 17-1-04
 

18 januari 2004 / 43 dagen

Gisteren weer een fotosessie gehouden, daar ben je wel even zoet mee om ze allemaal op de foto te hebben. De enkele foto's gaat nog wel, even kunnen ze hun aandacht wel richting fototoestel houden. Maar dan die groepsfoto, die heb je zomaar niet voor elkaar. We hebben denk ik wel 50 foto's genomen, waarvan er misschien een stuk of 8 wel goed zijn gelukt. De andere zijn of bewogen, of er springt er net 1 uit de mand, of ze kijken net niet naar de camera. Leuk om te doen, maar vermoeiend voor ons en de kittens. De gewichten vanmorgen weer eens opgenomen en dat valt ook al niet mee, want stil zitten is er niet bij. De weegschaal geeft dus steeds andere gewichten aan, ik houd dus maar aan wat ik het vaakst op zie lichten. Dus het kan best een grammetje meer of minder zijn. De oogjes zijn groenig momenteel, nog niet geel maar ook niet meer zo blauw. Vanmorgen had Adsila een klein speelgoedmuisje gevonden, en liep daar grommend mee te spelen. De andere kittens kwamen nieuwsgierig kijken, en Adsila ging nog harder grommen. Een van de kittens zat bij Shivaya te drinken, en Shivaya kwam ook heel alert aanlopen, het kitten liep al drinkend tussen mama's poten mee. Heel grappig om te zien hoe die kleine hummels op van alles en nog wat reageren.

22 januari 2004 / 47 dagen

Maandagavond de kittens voor de tweede keer ontwormt. Zoals te lezen bij het dagboek van Jamila hebben de kittens er een surrogaatmoeder bij die ze vrolijk ligt bij te voeden. Ze zullen dus wel lekker groeien deze week. De oogjes worden steeds geler, maar zijn nog steeds niet op kleur. Ook kleuren de vachtjes steeds meer, maar welke kleur het nu eigenlijk is weet ik nog steeds niet zeker. Traplopen hoefden ze niet te leren, dat ging van een leien dakje, ook terug naar beneden gaat goed. Als er niemand thuis is houd ik ze veiligheidshalve benenden. Maar anders staat de deur naar boven op een kier zodat ze daar ook kunnen ravotten. De grote katten houden er van om op de zolder voor het raam te zitten, die mogelijkheid krijgen ze nu dus weer. We willen de kittens niet wennen om bij ons in bed te slapen, om verschillende redenen eigenlijk. Volgende week moet Jamila bevallen en dan leg ik haar apart in de slaapkamer, het is dan niet de bedoeling dat de kittens van Shivaya ook volop mee blijven drinken, dat kan nooit goed zijn voor Jamila en gaat ook ten koste van de gewichten van de jongere kittens. Bovendien wil ik het ze niet aanwennen omdat ze het dan ook niet af hoeven te wennen als ze bij hun nieuwe personeel zijn. Aanwennen is zo geleerd, maar afleren niet. Als de rust weergekeerd is in huize Vyomesh, mag alles weer mee de slaapkamer in. Er zijn weer Thai kittens geboren! Dit maal bij Cattery vom Saphirstern, de cattery waar wij Menitha haalden. De site is nog niet aangepast, maar zal waarschijnlijk snel volgen. Alles is wel in de duitse taal!


ALAWA 24-1-04

ADOETTE 24-1-04

ADSILA 24-1-04

ALONA 24-1-04

AIYANA 24-1-04
 

Week 8

26 januari 2004 / 51 dagen

Het valt momenteel niet mee om de website up to date te houden. Onze bende van vijf is heerlijk actief maar dat gaat ten koste van PC tijd. De kittens mogen volop rondlopen in de huiskamer/keuken en ook de hal en twee dichte trappen mogen ze onveilig maken als wij thuis zijn. De PC staat opgeborgen in een kast onder de trap in de huiskamer, maar de deur moet open staan als je aan de PC wilt werken, met als gevolg dat die kleine belhamels in de kast kruipen, op en achter de systeemkast. De kabels gaan inspecteren op bijtkracht, niet echt relaxed om dan te werken. De tactiek is dus, ze eerst vetmesten, dan worden ze moe en slaperig, dan de PC stiekem aanzetten en werken tot ze wakker worden. En aangezien de tijd dat ze slapen steeds korter wordt, en streken die ze uithalen steeds gevaarlijker, heb ik minder tijd voor de website en meer tijd nodig voor de kleintjes. Maar je hoort me niet klagen, ik vind het nog steeds genieten, en kan uren met ze spelen of knuffelen. Ze liggen dus nu te slapen: 2 op de bank en 3 in het nieuwe mandje. Ze hebben vanavond kip en vis gehad. Dat gaat er erg goed in. Wat momenteel ook heel goed gaat is het blikvoer, niet ieder merk en smaakje is even favoriet. Maar ze eten alwel helemaal blikvoer zonder toevoeging van kittenmelk. De drie katers zijn erg goede eters, vooral Adoette en Alona kunnen er wat van die lusten bijna alles, Alawa begint altijd wat later en moet eerst het voorbeeld zien. Adsila en Aiyana de poesjes eten ook mee, maar Adsila eet ook nog het meeste van de brokken. Terwijl Aiyana toch wel de kieskeurige van het stel is. Mama Shivaya is momenteel weer beetje bij beetje dikker aan het worden, gelukkig maar, ze was wel erg dun geworden. Ze zoogt haar kittens soms nog, maar het lijkt wel dat ze dat meer voor de gezelligheid doet, dan werkelijk voor de voeding. Afgelopen zaterdag de gewichten weer opgenomen, en dat ging nu een stuk beter omdat ik heb gewacht tot ze moe werden en in slaap lagen te doezelen. Dan blijven ze een stuk beter in de weegschaal zitten. De gewichten zijn dus erg nauwkeurig deze keer. Aiyana is het lichtst maar de rest zit zo rond de 800 gram. Ze zijn dus lekker aangekomen afgelopen week. Het nieuwe mandje van de kattenshow valt in goede aarde bij ze, daar gaan ze gezellig met zijn allen in liggen. Het voelt ook lekker warm aan daarbinnen.

30 januari 2004 / 55 dagen

Vanmiddag heeft ons vijftal hun eerste spuitje gehad. Met z'n allen zonder moeder in het transportmandje, ze lieten geen kik. Ook niet toen ze het spuitje kregen, wat een kanjers zijn het. In de auto zijn ze lekker stil, ze doen helemaal niet moeilijk, maar ja we hoeven dan ook niet ver. De dierenarts verteld dat ze wel een beetje suf kunnen worden van het spuitje. Maar thuis gekomen is daar nog weinig van te merken. Ze lopen eerst nog eens door de huiskamer en laten zich door de andere 3 dames besnuffelen. Adoette heeft schijnbaar doping gehad, die raasde door de kamer. De andere 4 worden inderdaad rustig en gaan her en der een plekje zoeken om te slapen. Maar Adoette gaat gewoon door, pas als alles al lang en breed slaapt, wordt hij ook moe. Dan gaat ook hij een plekje zoeken en de rust is weergekeerd. Nu hebben ze alle 5 hun eigen paspoortje en informatiepapieren over inenten. Na het weekend mag ik ze pas voor de derde keer ontwormen, en langzaamaan moeten wij aan het idee gaan wennen dat ze straks niet meer bij ons wonen. Hoe zal dat gaan? Ik weet het niet, dit is voor ons pas de eerste keer dat wij kittens afstaan, normaal zijn wij de kopende partij. Voorlopig nog maar lekker genieten en niet aan denken, die dag komt snel genoeg.

This afternoon our five got their first injection. All of them without mom in the transport box, they didn't make a sound. Neither when they got the injection, big guys. They are very calm in the car, not afraid at all, it is just a tiny trip. The vet tells that they can get a bit drowsy of the injection. We don't notice that at home immediately . They walk and play in the living room and get inspected by the other 3 ladies. It looks like Adoette got some drug, he races trough the living room. The other 4 get tired and find themselves a place to sleep. But not Adoette, he keeps continuing, and only then when the other 4 are tight asleep he gets tired too. He looks for a spot and all got quiet again in our home. Now they have their own passport and information papers about virus protection. After the weekend I may deworm them for the third time. And slowly we have to get used to the idea that they wont be living in our house anymore. How will that be? I don't know, this is the first time we place kittens at a stranger's home, normally we were the buying party. For this moment we just enjoy and don't think about that, that day will get her soon enough.

31 januari 2004 / 56 dagen

Behalve het slaapverwekende effect van het spuitje hebben de kittens geen bijwerkingen gekregen. Ze gingen vanmorgen weer gewoon verder met wat ze altijd doen: keten, de zaak op stelten zetten en alles onderzoeken. Het is een heerlijk beetje ondeugend stel.

Except for the sleeping effect of the injection on the kittens, there was no side affect. They just went on doing what they always do: messing around, making the house a mess and inspecting everything. It is a joy to look at, that naughty bunch.

Week 9

2 februari 2004 / 60 dagen

Vandaag nog wat foto's online geplaatst van 24 januari 2004, en nieuwe van 2 februari 2004. Niet schrikken van de "houdgreep" waarin ik de kittens vasthoud op 24 januari. Ze willen niet goed met hun hoofdje naar de camera blijven kijken, daarom houd ik hun hoofdje in die richting. Ik houd ze echter niet strak, stikkend vast al lijkt dat misschien wel zo op de foto's. Vandaag ontworm ik de kittens weer, ik moest even wachten vanwege de inenting van afgelopen vrijdag. Ze groeien heel goed en krijgen al heel eigen persoonlijkheidjes.


ALAWA 2-2-04

ADOETTE 2-2-04

ADSILA 2-2-04

ALONA 2-2-04

AIYANA 2-2-04
 

6 februari 2004 / 64 dagen

Het gaat heel goed met de kittens, ze eten goed van al het eten wat ik voorzet, ook de kattenbrokjes worden graag gegeten. Dat is erg prettig voor als ze straks naar hun ander baasje gaan. De kittens kregen afgelopen woensdag bezoek van familie Verwey, en Alawa is de uitverkorene geworden. Hij mag straks eerst lekker groter groeien, en daarna mag hij misschien nog laten zien dat hij een echte man is, om voor meer Cinnamon burmeesjes te zorgen. Hij zal verder opgroeien bij Cattery van Cromwyck uit Woerden, en we zullen hem zeker blijven volgen. Marion Veweij kon me gelukkig ook verder helpen met de vachtkleuren van de kittens, met haar jarenlange ervaring zag ze direct dat het allemaal chocolate Burmezen zijn. Ook kreeg ik een paar handige tips waarop ik kan letten bij een volgend nestje om de kleur te kunnen herkennen. Dus nu kon ik de stambomen aan vragen, de formulieren zijn onderweg en hopelijk duurt het aanmaken ervan niet zo lang, dan kunnen ze meteen met het kitten mee. De nieuwe baasjes van Alona en Adoette komen aanstaande zondag op bezoek, en dan hebben alle kittens een goed huisje gevonden.

Week 10

8 februari 2004 / 66 dagen

Adoette en Alona hebben vandaag bezoek gehad van hun nieuwe personeel. Ze hebben zich dan ook van hun beste kant laten zien. De kittens bedoel ik dan, ze hebben heel lief op schoot liggen slapen, zodat hun nieuwe baasje ze zelfs vandaag al wel mee wilden nemen. De 2 kereltjes gaan straks samen wonen bij Dana en Patrick in Almere en gaan hun verdere leventje slijten als je weet wel kater. Nog een paar weekjes geduld voor de nieuwe eigenaren en nog een paar weekjes genieten voor ons. Meteen ook vandaag alles nog even op de weegschaal gehad, ze zijn weer goed aangekomen zoals op de gewichtenpagina te zien is. Alona die vorige week niet zo veel aangekomen was, is deze week het meest aangekomen. De twee meiden wegen precies een kilo, hoe doen ze dat toch? De jongens zitten allemaal al over een kilo. Het is een heerlijk stel schavuiten.


ALAWA 8-2-04

ADOETTE 8-2-04

ADSILA 8-2-04

ALONA 8-2-04

AIYANA 8-2-04
 

11 februari 2004 / 69 dagen

Geen bijzonderheden, daarom wil ik vandaag eens (proberen) te vertellen over het karakter van de kittens:
Alawa: was het kleinst, maar is dat al lang niet meer. Hij kan heel rustig ergens gaan liggen om dan alles te bekijken, als het echter speelkwartier is, dan is hij vaak niet meer te stoppen. Hij is een beetje eigenwijs, en gaat ondanks plantenspuit, gemopper of een zachte tik, toch nog wel eens een keertje terug om het verbodene alsnog te proberen. Hij speelt en slaapt graag met zijn broertjes en zusjes en mag ook graag nog wel eens bij mama drinken. (als zij dat toelaat tenminste)
Adoette: is de beer van het stel, hij is het grootst. Houd van knuffelen en hard spinnen en wil graag op zijn buikje geaaid worden. Ook behandelt hij graag je handen of je haar, hij vindt het heerlijk om daarin te bijten. Verder is het een stiekeme snoepert, hem moeten we iedere keer bij Jamila en haar kittens weghalen, want hij wil graag proberen daar nog wat te drinken.
Adsila: is de hond van het vijftal: ze gromt als ze met haar speelgoedmuisje speelt, beschermt haar eten soms en wil dan ook nog wel eens grommen ter bescherming van haar eten, niet dat dat veel uithaalt. Want haar broers en zuster komen toch gewoon mee-eten of ze nu wil of niet.
Alona: dit is de vrijkous van het stel, en de grootste praatjesmaker. Als hij een van ons ziet, denkt dat het etenstijd is, of vindt dat het knuffeltijd is, loopt hij schreeuwend achter je aan. Tot je hem oppakt, aandacht geeft of net wat hij nodig heeft. Hij is volhardend, laat zich niet afschepen en er moet geknuffeld worden. Onderwijl zal hij wel vertellen of je het goed doet. Hij ligt erg graag in een nek, of anders op de arm, en kan het daar uren uithouden. Als je hem bij zijn broers of zusters zet, komt hij gewoon weer terug want hij wil bij jou zijn.
Aiyana: is nu de kleinste van de bende. Zij daagt graag de andere kittens, poezen en mensen uit. Vooral als ze zelf op een veilige positie zit, op jouw schouder, boven op de krabpaal, dan wil ze nog wel eens miauwend de andere uitdagen. Het maakt haar niet uit wie of hoe groot, ze is niet bang.
Dit is een beetje de beschrijving van ieder kitten, waar het wat meer in uitblinkt dan de ander. Maar.....vergis je niet... ze zijn allemaal verwend: willen op schoot, arm, nek of waar dan ook, willen geaaid worden, geknuffeld en gekroeld worden. Willen aandacht en lopen voor en achter je voeten, klimmen tegen je been omhoog als jij ze nog niet gepakt hebt. Proberen alles uit, zijn niet gauw bang, (ok, de stofzuiger klinkt wel vervaarlijk) proberen het weer ook al zeg jij dat het niet mag. Kunnen allemaal hard spinnen, en bijten, hard rennen en al hoog springen. Doen nog onbesuisde dingen maar kunnen ook lief bij je liggen. En dan ben je verkocht, vraag het maar aan de nieuwe baasjes, die zijn ook al besmet met het kattenvirus, in het bijzonder met het burmezenvirus.

Week 11

14 februari 2003 / 72 dagen

Zo is er eigenlijk geen nieuws te vermelden, en nu heb ik slecht nieuws. Dat is best wel moeilijk om hier op het net te vermelden, tenslotte kan iedereen het dan lezen. Toch wil ik mijn dagboek volledig houden, voor mezelf, maar ook voor anderen, anders kun je er nog niets van leren. Twee kittens zijn deze week dinsdag of woensdag ziek geworden: Alawa en Adoette. Eerst had ik niet in de gaten wie er ziek was en of het ernstig was. Met katten in huis vind je wel vaker braaksel. Donderdagavond zagen we echter dat Adoette zat te braken, en daarna zagen we dat Alawa aan de diarree was. Toen ben ik ze gaan wegen, en zag dat ze ontzettend afgevallen waren. Achteraf bedenk ik me dat ik natuurlijk meteen had kunnen gaan wegen toen ik braaksel vond, dan had ik waarschijnlijk een paar dagen eerder al bemerkt dat er één of twee kittens ziek zijn. Goed achteraf, daar heb ik nu niets aan. Ook viel het donderdagavond op dat ze niet meespeelden met de rest. Dan klopt er ook al iets niet. Natuurlijk stond ik vrijdag weer met de kittens bij de dierenarts. Ze hebben beide weer een of ander spuitje gehad tegen de misselijkheid, braken enzovoort. Ook kreeg ik een dieet-diarree pasta mee, diarsanyl. Verder heb ik nog 6 blikken dieetvoeding AD van Hills gekocht. Volgens de dierenarts waren ze nog niet aan het uitdrogen, dus dat is in ieder geval nog een goed teken. Ik ben bij thuiskomst meteen de kittens gaan bijvoeren met de dieetvoeding. Met een spuitje onder dwang. Wel eens geprobeerd zo'n spuitje te vullen, dat valt nog niet mee. Een tip hoe ik het nu doe en bijna zonder geknoei: ik lepel wat van de voeding in een plastic boterhamzakje, in een punt ervan, dan knip ik een klein puntje af, en knijp het leeg zoals je met een slagroomzak doet, in het spuitje. Op die manier is het snel gevuld. Het boterhamzakje kun je dan nog wel een keer vullen en gebruiken, maar voor de volgende etenstijd gebruik ik weer een nieuw. De kittens: beide zijn gisterenavond al wel weer een beetje opgeknapt, ze gingen weer zelf eten en drinken en wat ook belangrijk is spelen. Vanmorgen bij het wegen zag ik dat Alawa al weer wat aangekomen was, Adoette echter nog niet, hij is nog meer afgevallen. Verdorie, dat moet niet. Hij is wel levendig en loopt me constant achterna. Ze hebben beide weer de dieetpasta gehad, en dieetvoeding onder dwang. Ook heb ik ze wel zelf zien eten, maar ik merk aan Adoette dat hij nog meer honger heeft omdat hij ook Shivaya constant volgt om wat te drinken. Gelukkig gaat ze er soms nog voor liggen en kunnen ze meteen weer aanvallen. Tja, en wat hebben ze eigenlijk opgelopen? Ik weet het niet, een virus vind ik onwaarschijnlijk, dan zouden meer kittens ziekteverschijnselen krijgen, of het moet zijn dat dat nog komt. Ik hoop het niet. Iets verkeert gegeten dan? Ze krijgen hier allemaal hetzelfde, dan zouden de andere katten ook ziek zijn geworden, of anders minstens de kittens allemaal. Van een plant gegeten? Ik heb wel een paar planten in huis, maar vanaf het begin heb ik ze gecorrigeerd als ze aan de plant wilden zitten. Ook heb ik geen plantenresten gevonden in huis of in het braaksel. De dierenarts dacht dat het wel eens aan het drinken bij Jamila zou kunnen liggen, omdat deze melk een stuk vetter is dan die bij Shivaya. En van Adoette weet ik heel zeker dat hij nog wel eens bij Jamila gaat snoepen, dat proberen we hier allen wel zoveel mogelijk te voorkomen maar doordat Jamila niet alleen wilde liggen, heeft Adoette makkelijke toegang tot haar. Alawa heeft volgens mij ook wel eens bij Jamila gelegen, maar is daar veel minder frequent in. Ik weet het niet, ik vind het wel vreemd als ze van moedermelk zo ziek zouden kunnen worden. Maar goed, voor de zekerheid letten we er nog beter op dat beide kereltjes niet bij Jamila gaan liggen lurken. Ter vergelijk hier nog even de gewichten van deze beide kittens:
8 februari / 13 februari / 14 februari
Alawa: 1025 / 896 / 910
Adoette: 1125 / 938 / 826

15 febuari 2004 / 73 dagen

Gelukkig gaat het weer de goede kant op met onze beide koekoekskinderen. Alawa was gisterenmorgen al aangekomen en zat vanmorgen al weer op 1020 gram. Adoette was gisterenmorgen eerst nog meer afgevallen en vanaf de middag was een stijgende lijn te zien. Vanmorgen woog hij 1005 gram nadat hij gegeten had. Nog niet helemaal terug op zijn oude gewicht, maar hij is in ieder geval niet ziek meer. Waarschijnlijk ligt het er toch aan dat deze kittens bij Jamila gaan/gingen drinken. Volgens Dana, een van de nieuwe baasjes van Alona en Adoette, zou het dat ook wel eens kunnen zijn. Zij bevestigde het verhaal van mijn dierenarts dat de melk van Jamila te vet is voor de kittens. Zij is dierenartsassistente en weet er natuurlijk meer van dan ik. Na een week of tien/elf stelt zich de maag in op het vaste voer en verdraagt dan die vette melk niet meer. Tja, weer wat geleerd. De praktijk is een goede leerschool, zegt men wel eens, en dat is zeker waar. We proberen de kittens van Shivaya bij Jamila weg te houden, dat hebben we vanaf het begin wel gedaan. Toch kwam het wel eens voor dat een van de kittens bij Jamila lag. Dat kwam natuurlijk ook omdat Jamila zo fanatiek die grote kittens op ging zoeken en naar haar nest slepen. Dat doet ze momenteel niet meer. Adoette echter vond het er wel gezellig en lag nog wel eens als een groot koekoekskind tussen die vijf kleine hummels. Wel grappig om te zien, maar op deze leeftijd niet goed meer als hij nog mee blijft drinken. Misschien heeft hij zelf ook zijn lesje geleerd? Ik zie hem al een aantal daagjes niet meer bij Jamila. We houden ze in de gaten, maar ik kan niet als een politieagent heel de dag achter hem aan.


ALAWA 15-2-04

ADOETTE 15-2-04

ADSILA 15-2-04

ALONA 15-2-04

AIYANA 15-2-04
 

16 februari 2004 / 74 dagen

Het gaat weer goed met Adoette en Alawa. Geen problemen meer gehad. Nu maar hopen dat het goed blijft gaan, en in de gaten houden natuurlijk. Momenteel weeg ik deze twee weer iedere avond. Alawa 1055 en Adoette 1090. Dus een goed stijgende lijn. Wel lag Adoette weer bij Jamila, ik heb hem natuurlijk weer meteen weggehaald bij haar. Ik heb hem toen maar aangelengde koffiemelk gegeven, dat mogen ze wel hebben, koemelk niet. Hopelijk kan dat zijn melkverslaving een beetje stillen. Hij had nu zoveel gegeten dat zijn buikje strak stond.

18 februari 2004 / 76 dagen

Gisterenavond woog Alawa 1070 en Adoette 1165. Langzaam gaat het gewicht weer de goede kant in. Je kunt natuurlijk ook niet verwachten dat de grammen er meteen weer aanvliegen en ze weer volledig terug op gewicht zijn. Alawa is een beetje kleiner/korter van bouw, hij voelt ook al weer mollig aan. Adoette is een stukje langer, dus voordat hij weer zo lekker mollig is duurt dan natuurlijk iets langer. Het belangrijkste is dat ze gewoon goed eten, en lekker spelen, en niet bij Jamila gaan liggen. Dan kunnen de kittens van Jamila ook lekker blijven groeien.


ALAWA 21-2-04

ADOETTE 21-2-04

ADSILA 21-2-04

ALONA 21-2-04

AIYANA 21-2-04
 

Week 12

22 februari 2004 / 80 dagen

Gisteren met Adsila naar de dierenarts, zij heeft al haar tweede spuitje gekregen. Haar broers en zuster krijgen de volgende enting pas volgende week zaterdag, als ze twaalf weken zijn. Vanaf 2004 geven de dierenartsen de entingen op negen weken voor de eerste enting en op twaalf weken voor de tweede enting. In uitzonderingsgevallen willen ze nog wel eens een weekje eerder enten. En dat was het geval met Adsila, zij moest de enting al wel hebben omdat ze naar de show gaat in Dordrecht op 7 maart 2004. De wijziging van datum voor enten is ook de reden dat de kattenverenigingen aan de fokkers adviseren om de kittens pas met 13 weken naar hun nieuwe eigenaren te laten gaan. Adsila heeft er geen nare bijwerkingen van gehad. Gelukkig maar. Nu mogen we nog een weekje van haar genieten en dan vliegt zij al uit. Wat gaan die weken snel, de kittens zijn groot voor je er erg in hebt. Qua gewicht zitten we gelukkig ook goed, want het advies is 13 weken en een kilo wegen. Nou daar zitten ze allemaal ruim overheen. De twee koekoekskinderen, Adoette en Alawa, zijn het beste aangekomen, 220 en 185 gram. Adsila en Alona zijn respectievelijk 100 en 150 gram aangekomen. Wat ook erg netjes is. Alleen Aiyana gaat niet zo hard, 30 gram, dat is wel weinig. Toch eet ze goed mee met de rest, ze is ook niet aan de diarree, en ik heb haar ook niet zien spugen. Bij Jamila ligt ze ook al niet en verder gedraagt ze zich zoals de rest, hard rennen, springen, spelen, kattenkwaad uithalen. Kortom geen tekenen van een ziekte of virusje. Misschien is ze wel te actief geweest voor hetgeen ze gegeten heeft. En misschien gaat dat ook wel hetzelfde als bij mensenkinderen, zo komen ze bijna niet aan een groeien niet, en zo krijgen ze een groeispurt. Dus wie weet. Ook het kleinste kitten bij de geboorte wil niet altijd zeggen dat deze dan ook het kleinste blijft, dat kan net zo goed de grootste en zwaarste van het stel worden. Geen directe reden tot paniek dus. Ook blijft Aiyana bij ons, dus ze hoeft zodadelijk niet die schok te verwerken van het missen van haar veilige omgeving, moeder en broertjes en zusje. Dus een terugslag daarvan krijgt ze niet te verwerken.

Week 13

28 februari 2004 / 86 dagen

Vanmorgen het uitstapje naar de dierenarts, de overige 4 kittens moesten hun tweede enting krijgen. Zonder kikken laten ze alles gelaten toe. Ze worden meteen gecontroleerd en alles is in orde. Adoette bleef spinnen, dus zijn hartje is dan niet te beluisteren. Maar hij is al vaker geweest en toen is er ook al naar zijn hartje geluisterd, toen was er ook niets aan de hand. De dierenarts wenst me succes met afscheid nemen en ziet me graag terug over een week of vijf met ons nestje Siamezen. Het komt wel erg dichtbij nu, maandag moeten we al afscheid nemen van Adsila. Ergens is zoiets een beetje dubbel, je zou ze wel allemaal willen houden, zo lief en knuffelig als die kleine bandieten zijn. Maar het wordt momenteel ook steeds moeilijker om ze in toom te houden. Ze gaan steeds meer kattenkwaad uithalen. Vanmorgen lag er weer een bloempot om, kapot. We moeten momenteel constant opletten wat we waar neer zetten, iets wat breekbaar is en waar je waarde aan hecht kun je nu beter op een veilige plaats zetten. De gordijnen worden ook weer aantrekkelijk en op en achter de kast is ook heel gezellig. Vinden zij dan, wij niet. Dus de plantenspuit staat heel de dag vuurklaar. Behalve als ze slapen of bij je komen knuffelen. Och wat ben jij lief, nee bijt nou niet in mijn oor. Zien jullie het voor je? Onze dochter heeft al gezegd: Mam, ik ga later nooit fokken, ik kan geen afscheid nemen. Ze vindt het heel erg dat we Alona verkocht hebben. Ze vindt hem het liefste van allemaal. En hij is ook heel erg super lief. Patrick en Dana boffen maar met hem. Voorheen hebben wij nooit katers gehad, altijd poezen, en ik vind poezen erg lief. Maar van katers kan ik niet anders zeggen dan dat het super slijmjurken zijn. Zo aanhankelijk, ook wel baldadig, maar minder kattig dan een poes. Zo ver ik ze nu meegemaakt heb dan. Maar ja, je moet keuzes maken, en ik wil graag straks nog een dochter van Menitha houden. Dan zitten we op vijf poezen. Dat is dan voorlopig voldoende. Verder is er afgelopen week niets bijzonders gebeurt, ze zijn allemaal goed aangekomen, niet ziek geweest. Ook Adsila niet, na haar enting. Geen verschijnselen. Morgen gaan we naar de show met Menitha, en maandagavond brengen we Adsila weg. Dan mogen we nog een weekje genieten van Alona en Adoette, en een paar dagen langer van Alawa. Ik ga de zakdoeken vast klaarleggen, jullie horen nog van me.

3 maart 2004 / 90 dagen

En toen hadden we er nog vier. (De anderen kittens en poezen even niet meegeteld) Zondagavond alles klaargezet zodat we niets vergaten. Maandagavond gingen we op weg naar Rotterdam, met Adsila. Ze was eerst erg stil in de auto. Na een tijdje begon ze toch te miauwen. Ik heb haar even uit de bench gehaald, en ze spinde van angst voor de auto en het andere verkeer. Na een tijdje wilde ze niet meer blijven zitten en heb ik haar weer teruggezet in de bench. Dat is veiliger. We komen mooi op tijd in Rotterdam, geen files op dit tijdstip. Mark zit al vol divning op zijn nieuwe huisgenootje te wachten. Eerst koffie gedronken bij de bovenbuurman met Mark en Wickey. Even mocht Adsila hier ook al rondsnuffelen. Mark heeft een unieke situatie omdat zijn bovenbuurman ook graag voor de kat wil zorgen als hij naar het werk is. Later zal Adsila dus nog wel vaker bij hem op bezoek gaan. Na de koffie gaan we naar het appartement van Mark en mag Adsila zijn huiskamer inspecteren. Ze is meteen op haar gemak. Ze heeft dan ook nog niet kennis gemaakt met Murron. Want die wordt toch wel in de gaten gehouden zodat Adsila eerst alleen kan wenen. Murron wordt naar boven gestuurd, naar de eerder vernoemde buurman. We nemen foto's en ik geef Mark de papieren van Adsila, een handdoekje met nestgeur hoort er ook bij. We handelen allen formaliteiten af en nemen afscheid van Adsila. Zonder tranen, we houden het droog. Mark is helemaal verrukt van Adsila en met haar op zijn schouder nemen we afscheid van hen beiden. Wickey, de moeder van Mark en Eline, rijdt ons voor naar Eline. Want we gaan ook nog even bij haar naar de Thai kittens kijken. Onderweg naar de auto gaat er van alles door ons heen, toch wel raar om een kindje van je achter te laten. Gelukkig geen tranen, ik had het erger verwacht. (Misschien komt het nog als de laatste weggaat?) Bij Eline drinken we thee en knuffelen de kittens en bewonderen Arwen. De kittens zien er goed en leuk uit, iets anders dan de burmeesjes, en ook weer anders dan de kittens van Jamila. We maken wat foto's en babbelen over ditjes en datjes. Dan wordt het weer tijd om terug te gaan. Eline duwt me nog Herman in de handen en ik moet maar goed voor hem zorgen! Herman? Ja, die hebben jullie net gegeten, vriendschapsbrood! Heeft iemand daar al wel eens van gehoord, ik wel, ik heb zoiets al eens eerder gehad. Het is één vierde deel van het beslag wat je op dag 9 moet verdelen. Je moet het gedurende 9 dagen laten rusten, roeren, en ingrediënten toevoegen. Op dag 9 verdelen en op dag 10 het één vierde deel dat je over hebt gehouden na toevoeging van de resterende ingrediënten afbakken tot een cake. Ze zet me aan het werk dus. Maar hij smaakt wel erg lekker. Thuis is alles rustig, nu althans. Adoette en Alona hadden een manier gevonden om op de kast te klimmen, inventief zijn burmezen wel. Sommigen kunnen zelfs deuren open maken. Bij ons is dat echter nog nooit gebeurd. In de afgelopen dagen hebben we er weinig van gemerkt dat Shivaya Adsila zou missen. Wel is ze weer op sleep gegaan met de kittens van Jamila, daarover meer in het dagboek van die kittens. Ook schijnen de andere kittens Adsila niet te missen. Wij wel...... hoe zou het met haar zijn? Is er al een confrontatie geweest tussen haar en Murron? Ligt ze nu heel zielig alleen in een kamertje omdat ze nog niet aan elkaar gewend zijn? Of ligt ze gezellig bij Mark? Vooral als we onze bandieten hier gezellig met elkaar zien spelen schieten dit soort gedachtes door je hoofd. Hoe doen andere fokkers dat? Zijn die zo hard? Of went het?

Week 14

7 maart 2004 / 94 dagen

Gisteren voor de laatste keer het gewicht genomen van de burmeeskittens. Alawa en Adoette zijn weer goed bijgekomen ondanks hun snoepgedrag bij Jamila. Bij Aiyana had ik voor het eerst een halsbandje omgedaan. Het halsbandje vindt ze niet erg, maar wel het belletje en het adreskokertje, dus die haal ik er even af. Het maakt haar niet uit dat ze een bandje omheeft, ze speelt en slaapt gewoon verder. Straks nog eens wenen aan een riempje, dat is altijd makkelijk als ze dat accepteert. Verder heb ik weinig over de burmeesjes te vertellen. Het afscheid komt erg dichtbij nu, maandag Alona en Adoette, woensdag Alawa.


ALAWA 7-3-04

ADOETTE 7-3-04

ALONA 7-3-04

AIYANA 7-3-04

8 maart 2004 / 95 dagen

Het is erg stil in huis, alles is in diepe rust. De kittens liggen allemaal op de bank, zelfs de allerkleinsten. Net een uurtje geleden afscheid genomen van Alona en Adoette. Ze gaan heerlijk rustig en ontdivnen mee in de transport koffer. Dana en Patrick kwamen de twee zelf ophalen, en zijn helemaal voorbereid, ze keken er ook erg naar uit om onze twee boefjes op te halen. Fijn om zo gewenst te zijn. Dag kereltjes, groei maar lekker groot en dat jullie maar gezond mogen blijven en oud mogen worden. Hopelijk krijg ik nog een jaar twintig een seintje dat het goed met jullie gaat. Shivaya is ook rustig, ze heeft het niet in de gaten dat twee kinders weg zijn of ze vond het ook onderhand wel tijd worden. Jamila liep wel onrustig rond te miauwen, toen ze echter weer met haar kleintje geconfronteerd werd ging ze daar maar bij liggen. Ik hoop maar dat ze er niet veel van merken, des te makkelijker is het afscheid voor ons. Nu Alawa nog, hij gaat woensdag weg, dan hebben we bijna 100 dagen hier onze burmeesjes in huis mogen hebben.

10 maart 2004 / 97 dagen

Mijn laatste aantekening in dit dagboek. Al onze kleine burmeesjes zijn uitgevlogen. Vanmiddag heb ik Alawa naar Woerden gebracht. Een uitkomst zo'n navigatiesysteem. Alleen op en neer naar Woerden zonder kaart te moeten lezen. Alawa was vanmorgen en vanmiddag nog ondeugend thuis, in de auto echter is hij meteen stil. Hij ging echter niet miauwen, een tijdje zit hij te kijken door de spleetjes van de transportkoffer, maar daarna ging hij gewoon liggen slapen. Ik had hem naast mij op de voorbank gezet, in de riem. En kom hem zo goed in de gaten houden en nog een praatje tegen hem maken. Bij Marion worden we hartelijk welkom geheten, en ze is erg benieuwd hoe Alawa zich al verder ontwikkeld had. Een tijdje zit hij bibberend op mijn schoot rond te kijken, maar na een half uurtje loopt hij al rond door de kamer, voorzichtig hoekjes besnuffelend. Ook werden meteen de andere katten erbij gehaald en dat ging eigenlijk meteen al redelijk goed. Geen vechtpartijen, soms een beetje blazen en een corrigerende tik, maar in ieder geval niets heftigs. De katten zijn ook met een redelijk grote groep, en zijn gewent aan kittens, dus Alawa zal snel in de groep ogenomen worden. Ook kon ik zo mooi kennis maken met de twee dekkaters van Marion, twee mooie heren. Vader en zoon, toch iets om in gedachten te houden voor een eventueel volgend nestje. Later neem ik afscheid van Alawa en Marion en rijd alleen terug naar huis. Veel tijd om na te denken had ik niet, teveel verkeer en veel files om in de gaten te houden. Thuis hadden de katten honger. Roland had al een blikje open getrokken maar dat werd niet in dank afgenomen. Ze hadden namelijk de vis al geroken die ik s'morgens had gekocht. Met tussenpozen is Shivaya onrustig en loopt naar de gang, overloop en zolder om haar kindjes te zoeken. Of ze gaat aan de haal met de kittens van Jamila. Jamila is ook onrustig, het lijkt mij ook vanwege de kittens, ze zoekt ook op verschillende plaatsen. Bovendien heb ik het idee dat ze krols is of ertegenaan zit. Als ze zo lopen te zoeken is het even moeilijk, even slikken. Maar dan houd ik me weer voor, vier heel gewenste kittens, vier heel lieve mensen, dat komt zeker goed. De eerste berichten zijn al weer binnen van het nieuwe personeel. Wellicht horen we nog wel vaker van ze, en komt er nog een vervolgpagina met hun belevenissen, of een foto van hoe ze gegroeid zijn

Burmese
Thai