Balinna is helaas vroegtijdig overleden aan de gevolgen van een hartinsufficiëntie waarbij de nieren haar lichaam is gaan vergiftigen. Ze had al langere tijd medicatie hiervoor, dus wisten we wel dat ze niet oud zou worden. Balinna woonde vanaf 28 januari 2005 bij de familie Riedijk in Biervliet. Ze was een verrassings verjaardagscadeautje voor mevrouw Riedijk. Balinna heeft twee Noorse boskatten en een kruising Burmees als vriendjes.

Sadly Balinna has died early on May 25th 2009. Balinna lived with the family Riedijk in Biervliet(NL) from 28 January 2005. She was a surprise birthday present for Mrs Riedijk. Balinna has two Norwegian Forest cats and a half Burmese as her friends.

7 mei 2006
Een lange trip deze zondagmorgen. Routenet geeft aan dat het 1.45 uur rijden is naar Biervliet. Routenet laat ons via Antwerpen door de Liefkeshoektunnel rijden. Het kost €5,00 om onder al dat water door te mogen rijden. We zijn mooi op tijd in Biervliet waar het miezerig weer is. Het zou vandaag mooi weer worden, maar daar zien we hier niets van. We worden hartelijk verwelkomt door Rita, waar het hier anderhalf jaar geleden om ging: de jarige. Rita had ons nog nooit gezien, en wij Rita niet, maar dat geeft niet. Dan worden we begroet door Jacques en Nilanthi. Het weerzien is zeer hartelijk. Natuurlijk willen we eerst weten hoe Rita haar cadeau gekregen heeft en hoe ze het vond. Balinna had het spelletje destijds schijnbaar goed meegespeeld want ze was zeer stil geweest en had ook niet bewogen in de doos waar ze haar ingezet hadden net voor ze als cadeau gegeven werd. Brave poes. Rita was en is dolblij met haar verjaardagscadeau. Het ontbreekt ook hier de dieren weer niet aan aandacht en knuffels en ruimte. Balinna is een doerak, ze is heel lief hoor, kan supergoed spinnen en houdt erg van aandacht. Maar snoertjes, kabels en koordjes zijn niet veilig. Koordjes kennen wij ook, maar kabels hebben we nog niet gehad. Balinna heeft al het snoertje van het radio-tje van Nilanthi kapot gebeten en ook de snoer van de muis van de PC. Voor alle veiligheid zit er geen enkele stekker in een stopcontact als niemand thuis is. Rita laat me de buitenren zien voor alle katten, een grote ren met veel bomen om op te klimmen, dat zullen ze vast wel leuk vinden, jammer dat het weer niet mee zit vandaag. Ook ontmoeten we een vierde poes die vanaf december 2005 een thuis heeft gekregen bij de familie Riedijk. Deze komt uit een opvang en is een kruising Burmees. Ze is wat schuw, vooral met vreemden, maar met de katten en de eigenaren zelf gaat het al heel erg goed. Als verrassing heeft Jacques een film van Balinna op een DVD gezet voor ons, die krijgen we mee. Nilanthi zet hem even op om de capriolen van Balinna te laten zien. Erg leuk en erg attent. Balinna kijkt mee op schoot van Nilanthi naar de film, en wij zien hoe Balinna mee gaat op de boot. Want ja Balinna heeft echte zeebenen ondertussen. De eerste vakantie heeft ze een flinke vuurdoop gehad, maar ze kwam daar heel goed doorheen, de katten vinden het heerlijk om mee op vakantie op de boot te gaan. Veel later dan de bedoeling gaan we naar huis. Jacques, Rita en Nilanthi, heel erg bedankt voor de gastvrijheid en de lekkere koffie
PS: de terugweg gingen we via de Westerscheldetunnel, die kost €4,40 en je zit dan al heel snel op de A58. Die route is toch wat sneller dan die Routenet voor ons uitgezocht had.

Bajari en Bajacu' wonen vanaf 26 januari 2005 samen bij Jan en Ans Brul in Meppel.

Bajari and Bajacu' live with Jan and Ans Brul and cat Karel in Meppel(NL) from 26 January 2005.

1 mei 2006
De dag van de arbeid, maar niet voor ons. Wij hadden vrij en hadden een weekendje Bolsward geboekt. Via Bolsward over Meppel naar Tilburg. Dat is niet zo'n grote omweg. En Ans had ook tijd, dus een afspraak was zo gemaakt. We worden hartelijk begroet door Ans en haar kleindochter. Jip is de volgende die ons begroet, maar Janneke kijkt eerst even de kat wat uit de boom, maar niet voor lang. Jip is de brutaalste van de twee en heeft de nare eigenschap net als Aiyana om veters en lintjes door te bijten. Maar verder is hij superlief, superaanhankelijk en een gezellige prater. Janneke is dus wat terughoudender, maar ze is ook een gezellige knuffelkont. Ze vinden het nog steeds leuk om als een baby rondgedragen te worden. Jip heeft een mooie glanzende vacht, volgens mij komt dat vooral door dat bruin, hij heeft wel een klein kopje, dat erg op dat van Shivaya lijkt. Misschien komt dat door de vroege castratie op een leeftijd van vijf maanden. Janneke heeft een wat boller kopje, en een heel zacht vachtje. De kleindochter van Ans laat zien hoe ze altijd met de katten speelt. En de katten...... die vinden echt alles goed. Er wordt geen pootje uitgeslaan, of gemiauwd of wat dan ook, ze zoeken haar zelfs op. Vooral Jip is erg op haar gesteld. Wat fijn om te zien dat ze het allemaal zo goed met elkaar kunnen vinden. Bedankt hoor Ans voor je tijd en de koffie.

Boniata woont vanaf 30 januari 2005 bij Nicole Burns en man Mike in Wateringen. Verder is op dezelfde dag ook vriendinnetje April de Burmilla erbij gekomen. April is van Cattery Tearsong; hun website is Cattery Tearsong

Boniata lives with Nicole Bruns and her husband from 30 January 2005 in Wateringen(NL). At the same day she got a girlfriend April the Burmilla. April is from Cattery Tearsong; their website is at Cattery Tearsong

11 februari 2006
Vanmiddag bezochten we Shikari(Boniata) en haar vriendin April in Wateringen. Beide dames kunnen het goed met elkaar vinden en spelen vaak samen, ze zijn dan ook bijna van dezelfde leeftijd. Ook nu spelen de poezen samen en onderwijl drinken wij gezellig thee en praten over de katten. April is een beetje dominanter, maar Shikari is iets aktiever. Shikari ziet er fantastisch uit, haar vacht glanst en haar ogen zijn mooi geel. Haar kopje is breeder dan dat van mama Shivaya en halfzus Aiyana. Ze heeft een heel fijn karakter en Nicole en Mike vertellen dat ze iedereen meteen begroet. Ze houdt heel erg van knuffelen en ligt graag op schoot om dan gekroelt te worden op haar buikje. Hierboven twee foto's van Shikari en een van April. Bedankt Nicole en Mike voor de fijne middag.

Profiel Shikari en vriendin April

Ba'yora woont vanaf 22 januari 2005 bij Wilma Udink en haar man Wim en zoon Mark in Westervoort. Ook hier zijn nog andere huisdieren aanwezig: Charaa en Chico twee Burmezen en de hond Jerry.

Ba'yora lives with Wilma Udink and her husband Wim and son Mark in Westervoort(NL) from 22 January 2005. And also here are more pets keeping eachother company: Charaa and Chico two Burmese and Dog Jerry.

23-1-2005 Wilma: Zo, we hebben de eerst dag erop zitten. Het was voor Cheyenne een zeer enerverende dag. Zoals we al verwacht hadden heeft onze kater Chico haar direkt geaccepteerd en werd ze gewassen en geknuffeld, naar onze poes Charaa is een ander verhaal. Ze heeft gisteren uitgebreid gesnuffeld aan Cheyenne en besloten dat ze het NIET LEUK vind om concurrentie te hebben. De hele dag heeft ze lopen blazen en grommen naar haar, maar wel om de hoek van de bank kijken waar ze is en wat ze doet enzo. Daarnet met het avondeten is Charaa voor het eerst dichter in de buurt gekomen. Ze hebben zelfs gebroederlijk (of eigenlijk gezusterlijk) gegeten. Het is al wel duidelijk dat Cheyenne een zeer gezonde eetlust heeft. Ze likt de bakjes van de andere nog eens extra goed na, stel je voor dat er nog iets overgebleven is! We hebben onze hond wel even uit logeren gedaan naar mijn ouders. Dat was gisteren wel een beetje veel van het goede, een blazende kat en een hond die zo vreselijk enthousiast en zo wild is. Hij wil altijd vriendjes worden met iedereen maar vergeet dan wel eens dat dat andere huisdier dit niet altijd wil, en Cheyenne wilde NIET. We hebben er volledig vertrouwen in dat alles goed komt. De hond komt woensdag terug van zijn logeerpartijtje,en dan is Charaa ook al een stuk gewend, dat weet ik zeker. Verder heeft ze het hier prima naar de zin. Als ze mijn zoon Mark ziet springt ze meteen op schoot om geknuffeld te worden en te slapen. Ze is inderdaad duidelijk op mannen gesteld. Vannacht is het ook goed gegaan. Ze gaat netjes op de bak, al heb ik wel even de deksel eraf gehaald. Dit vond ze toch een beetje eng. Ze krijgt natuurlijk ook in korte tijd heel veel nieuwe indrukken en nieuwe regels te verwerken. Over een paar dagen laten we nog even weten hoe het gaat. Tot dan. Hierbij in ieder geval vast een paar foto´s.

30-1-2005 Wilma: Even een berichtje uit Westervoort. Het gaat HEEL ERG GOED hier. Cheyenne is echt hele dikke maatjes geworden met Charaa (zij is nu een soort surrogaat-moeder voor haar) en ook met onze hond Jerry gaat het nu beter. Zolang de hond niet te wild is gaat het allemaal erg goed en durft Cheyenne zelfs wel bij hem in de buurt te komen. Is de hond te enthousiast dan blaast ze nog wel, maar al niet meer zo fanatiek als in het begin. Ze ontdekt ook dat zijn staart leuk speelgoed is. We verbazen ons erover hoe goed Cheyenne al kan springen. Ze krijgen bij ons eten op het aanrecht in de bijkeuken. Hier had ik het kattenmandje voorgezet zodat Cheyenne een opstapje had om er zelf op te komen. Nu had ik vorige week na het dweilen van de vloer vergeten dit mandje terug te zetten en toch is ze op het aanrecht gesprongen. We konden het bijna niet geloven. We hebben wel ontdekt dat ze voor eten bijna alles doet! Wat kan ze eten zeg! Ze duwt de andere ook rustig bij hun bakje weg als ze haar eigen bakje al leeg heeft. Vooral Chico vindt dit dan wel goed en hij gaat gewoon weg, maar dan zou Cheyenne veel te veel voer krijgen, en dan ook nog eens voer voor volwassen katten, dus we houden dit een beetje in de gaten. Is haar bakje leeg dan heeft ze gewoon pech en moet ze tot de volgende maaltijd wachten. Al de tweede nacht is ze bij ons op bed komen liggen. Heel gezellig in mijn nek! Dit was eigenlijk een favoriet plaatsje van Charaa maar die is maar ergens anders gaan liggen. Nu liggen ze met z´n drieen aan het voeteneind. Ze zoeken elkaar sowieso veel op. Dit kun je ook zien op de foto´s die we meesturen. Eigenlijk kunnen we alle mandjes in huis wel weg doen want ze liggen het liefst samen in zo´n klein bakje. Zoals je hoort gaat het dus erg goed. We zouden haar al voor geen goud meer willen missen.

3-4-2005
Vandaag bezochten we Ba'yora, oftewel Cheyenne zoals ze nu genoemd wordt. Wat een scheetje is het nog steeds. Ze is wel gegroeid, maar lijkt ons niet zo groot te worden. Ook Wilma denkt dat ze kleiner blijft dan Charaa en Chico. Twee prachtige burmezen. Charaa is lilac en Chico chocolate. Wilma verteld dat ze erg ondernemend en ondeugend is. Maar verder ontzettend lief en knuffelig. Dat merk ik ook wel want ze zoekt me een paar keer op en komt gezellig op schoot liggen. Ik herken Shivaya in haar. Ze kan het goed vinden met de andere katten en ook de hond is geen probleem meer. Wel willen ze het liefst naar buiten, maar dat gaat nog niet goed, want drie katten aan een lijn werkt toch niet zo geweldig. Dus krijgen ze binnenkort een eigen kattenren waar ze zelf in kunnen. Cheyenne heeft het goed naar haar zin hier en heeft het maar getroffen met zo'n lieve baasjes.

Today we visited Ba'yora, or Cheyenne like she is called now. What a sweetie. She did grow a little, but we think she won’t get that big. Even Wilma thinks she’s going to stay smaller then Charaa and Chico. Two beautiful Burmese. Charaa is a Lilac and Chico is a Chocolate. Wilma tells us about the behaviour of Cheyenne, she is a bit naughty and adventurous. But above all she is very sweet and cuddly. I can notice that because she looks me up several times to lie on my lap. I recognise Shivaya in her. She is very close friends with the other two cats and even the dog is not a problem anymore. They are fond of getting outside, but that is not yet working out for them. Three cats on a leash is not such a good idea. But in a short time they will get there own run. Cheyenne is having a good time, and can be happy with such good bosses.

13-08-2006 Wilma: De coupe soleil bij Cheyenne is inderdaad blijvend. In het begin ging het om een paar haartjes achter in de nek/schouders maar inmiddels worden het er aardig veel (we hebben geprobeerd om dit op de foto te zetten maar dit is niet echt goed gelukt. Omdat je weet dat het om de lichte haartjes gaat kun je het misschien toch ontcijferen. Ik stuur de foto in ieder geval toch maar mee) Dit doet natuurlijk inderdaad op het karakter niets uit. Ze is de aanhankelijkste van de katten die we hebben en we zouden haar voor geen 10 miljoen willen missen.

7-1-2013 Wilma: Wat leuk om weer eens iets van jullie te horen. Natuurlijk ook voor jullie een heel goed 2013 gewenst. Wij zijn verhuisd en wonen niet meer in Westervoort. Het gaat goed met onze 4 katjes al was de verhuizing wel ingrijpend voor ze, we wonen nu namelijk op een flat. We hebben wel een nieuwe buitenruimte voor ze gemaakt want dat waren ze nu eenmaal gewend. Cheyenne is ons grootste kleine knuffelkatje. Het liefst ligt ze bij me in de nek. Gelukkig is ze niet erg zwaar en is dat uit te houden. Met Chiqala zou dat niet gaan want dat is onze veelvraat. Ze is de zwaarste kat die we hebben, zelfs zwaarder dan onze kater Chico. Ook wil ze graag de baas spelen (echt het karakter van een siamees). Cheyenne heeft nog steeds “coupe soleil”. Ze krijgt een paar kale plekjes zoals bijv. op de knietjes maar dat zie je misschien zo goed omdat ze zo donker is.

9-3-2013
Omdat we Chiqala uit het Thai nestje nog niet bezocht hadden, maakte ik een afspraak met Wilma en Wim om hen nog eens te komen bezoeken. Uiteraard bezoeken we dan Cheyenne ook. Het is nog steeds een lieverd van een kat, niet groot, maar wel een grote knuffelkont. De situatie is voor de katten wel wat veranderd. Men is verhuisd naar een flat en de hond is overleden. Ze hebben wel wat tijd nodig gehad om zich aan te passen aan de flat. Maar met een "ren" op het balkon kunnen ze toch heerlijk buiten zitten. Het gaat gewoon supergoed met de dametjes. Hieronder nog een foto van vandaag.