Shivaya's dagboek D-nest | Shivaya's dairy D-Litter

Zwangerschap | Pregnancy
Bevallingsverslag | Delivery
De gewichten | The weights
Bij nieuwe eigenaar | At new owner

Week 1

28 november 2006 / 7 dagen

Geboorte gewicht
eerste kitten 10.10 uur kater 84 gram
tweede kitten 10.40 uur poes 76 gram
derde kitten 14.35 uur poes 84 gram
vierde kitten 16.30 uur poes 84 gram

Het tweede kitten ging niet aan het eten, het bruine poesje. Ik heb haar verschillende keren aangelegd. Maar ze dronk niet, ze voelde ook koud aan en lag steeds apart. Ondanks dat Shivaya haar niet verstootte. Maar het kitten kwam ook niet zelf bij haar mama liggen. 23 November 2006 heb ik haar s'middags in laten slapen bij de dierenarts. Ik heb haar mee naar huis genomen en bij de andere katten in de tuin begraven. Met de andere drie kittens van Shivaya gaat het goed, ze komen erg goed aan, meer dan 10 gram per dag. Daar zijn we blij mee. Shivaya zelf is met tijden onrustig, ze legt de kittens op verschillende plekken en wil ook soms nog een groter kitten bij haar halen. Toch geeft ze haar eigen kittens genoeg melk. Ze ligt dus niet in de werpkist, dit wilde ze pertinent niet. Maar in een zacht mandje in de kamer. Ik heb er een paar dagen een warmtmatje onder gelegd, maar dat is nu niet meer nodig. Het bruine poesje gaan we waarschijnlijk zelf houden. Het chocolate poesje is ook al gereserveerd en voor het katertje ben ik nog bezig mijn e-mail lijstje na te lopen. Hieronder volgend de namen en hun betekenis:
eerste kitten Dalonige (Daa-loo-nieg) dit betekent "Geel", in de taal van de Cherokee Indianen Chocolate kater
tweede kitten Doolé (Doe-lee) dit betekent "Vlinder", in de taal van de Apache Indianen Bruine poes † 23-11-2006
derde kitten Diweda (Die-wee-da) dit betekent "Maan", in de taal van de Pomo Indianen Chocolate poes
vierde kitten Dawün (Daa-woen) dit betekent "Tovenarij rite", in de taal van de Mapudungun Indianen Bruine poes


DALONIGE 26-11-06
Chocolate kater

DIWEDA 26-11-06
Chocolate poes

DAWÜN 26-11-06
Bruin Poes

Week 2

30 november 2006 / 9 dagen

Bij Dawün viel als eerste de navelsteng af, gevold door Diweda en Dalonige. Ook de oogjes zijn deze week open gegaan. Eerst wat spleetjes zichbaar bij Dalonige, en een rechteroog bij Dawün. Daarna zijn ze ineens bij allen open en kijken ze met hun kraaloogjes in het rond. Ze liggen nog steeds in het mandje maar ik heb er wel het afdakje van de oude werpkist overheen gezet. Tot heden vindt Shivaya dit een goede oplossing. Ze komen goed aan en slapen nog erg veel.

Week 3

10 december 2006 / 19 dagen

Het gaat erg goed met de kittens van Shivaya. Alleen Shivaya werd de laatste week al weer erg onrustig. Ze is soms wat gaan slepen met de kittens. De kittens worden ook wat actiever en daar wordt ze wat nerveus van. Vanmorgen hebben we in alle vroegte nog de bench in de huiskamer gezet, mandje met kittens erin en plankje voor de opening, zacht dekentje op de bodem. Shivaya is weer helemaal content, nu kunnen ze niet verder dan de bench en is ze niet bang dat ze rond gaan lopen. De kittens beginnen ondertussen al wat met elkaar te spelen, ze slaan naar elkaar met hun pootjes of gaan zichzelf wassen. Dawün heeft wat last van een dicht oogje, dat moet ik zuiver maken en insmeren met oogcreme. De twee chocjes hebben nergens last van.


DALONIGE 11-12-06
Chocolate kater

DIWEDA 11-12-06
Chocolate poes

DAWÜN 11-12-06
Bruin Poes

Week 5

24 december 2006 / 33 dagen

Vorige week weinig nieuws te vertellen. Het oogje van Dawün is weer helemaal zuiver, ze heeft er maar 3 daagjes wat last van gehad. Ze doen het verder heel goed en groeien lekker. Ondertussen hebben ze nu de ruimte voor de bench ontdekt en gaan ze al wat achter elkaar aan rennen. Met vallen en opstaan uiteraard, ze zijn nog zo koddig, zo onhandig ook. Een leuke fase altijd als ze zo zijn. Genieten dus. Ik ben begonnen met vast voer geven. Heel apart is het dat ik weinig moeite hoef te doen voor Dawün, dit is een supersnel kitten. Ze staat zelfs bij de bakjes van haar mama mee te eten, en ook de kittenbrokjes heeft ze al ontdekt. Haar broer en zus hebben nog niet zo'n trek in de pasta die ik ze voer, ik probeer het wel iedere dag maar deze twee hebben schijnbaar genoeg aan moedermelk en vertikken het om van een schaaltje te likken. Zelfs van mijn vinger willen ze het niet. Wat ik erin prop met mijn vinger eten ze uiteraard op, maar het is wel de bedoeling dat ze gaan begrijpen wat ze moeten doen. Ook heb ik ze deze week tegen wil en dank weer ontwormt, dat vinden ze ook niet lekker, maar ja, mama Shivaya vindt het ook niet lekker. Dus dat is redelijk normaal. Dat de kattenbak er staat om een plasje in te doen is ook nog niet helemaal duidelijk volgens mij, ze zitten er meer in te spelen dan dat ze er in plassen. Hoewel ik verder nog niet veel op de vloer heb gevonden. Zouden ze het al begrijpen en er toch ook in spelen? spannend hoor om verstoppertje te spelen. Ze zijn ook erg blij met de "verhuiswoede" van mama. Want die neemt op zijn tijd een kitten in de nek en dropt dat onder de kerstboom, of onder de höcker. Dan gaat het zonder pardon op onderzoek uit. Als wij het dan weer terug zetten in de "speelruimte" voor de bench gaat het tegen de afscheiding staan en bedelt om eruit te mogen. En ook dat hebben de verwende doerakjes al weer snel in de gaten: je loopt langs en ze rennen uit hun nest om tegen de afscheiding te gaan staan. Schreeuwen om aandacht en bedelen om gedragen te worden. Dat wordt dan beloont met een klein spinconcert. Oftwel, ze draaien je gewoon om hun poezelig pootje. De slimmerds. De twee chocjes hebben ondertussen ook bezoek gehad van hun nieuwe baasjes. Voor Diweda kwam Marianne met vriendin Jacky kijken. Ze heeft zelfs al een naam voor haar. Dany zal de kleine gaan heten. Marianne is vast van plan om nog een paar keer te komen kijken, en natuurlijk is ze welkom. En zo kwam vandaag de familie Wesdorp op bezoek voor Dalonige. Zij zoeken een kameraadje voor hun Bruine Burmees die pas zijn maatje verloren is. Nog even wachten, ze zijn nu nog even van ons.


17-12-2006 Zo is goed te zien dat het 1 Bruine is en 2 Chocolates!

Week 7

7 januari 2007 / 47 dagen

Sorry hoor, nog niet eerder het dagboek bijgehouden. Dit komt onder andere omdat ik hard aan het werk ben om een nieuwe site te maken. Hopelijk is hij snel online, nog even geduld. Met de drie "burretjes" gaat het erg goed. Afgelopen week heb ik ze voor de tweede keer ontwormt. Mama Shivaya kreeg er zelfs diaree van. Ook heb ik al een afspraak gemaakt met de dierenarts voor de eerste enting. Het stelletje speelt lekker samen, met elkaar en met de twee Thai broertjes. Die hebben we echter vandaag naar hun nieuwe baasje gebracht, dus nu zullen ze het met elkaar moeten doen. Verder heb ik nu toch de twee chocjes aan het eten gekregen. Kip en vis vonden ze al lekker, maar nu gaat er ook de gourmet wel in. Brokjes heb ik echter nog niet gezien of ze die eten, maar dat komt vast ook nog goed. Geduld moeten we hebben met deze twee.


DALONIGE 14-01-07
Chocolate kater

DIWEDA 14-01-07
Chocolate poes

DAWÜN 14-01-07
Bruin Poes

Week 9

20 januari 2007 / 60 dagen

Geen grote bijzonderheden met ons trio. Ze doen het goed. Ondetussen eten ze nu alle drie blik. Gekookte kip en vis vinden ze helemaal het einde. Brokjes zie ik ze nog niet veel eten. De gewichten gaan dus netjes omhoog, alleen er zit momenteel wel een groot verschil tussen de kittens onderling. De kater Sabas is het zwaarste, dan het chocolate poesje Dany en dan het bruine poesje Dawün. Nu is het wel zo dat Woenie ook wel heel erg actief is, ze verbruikt meer calorieren dan dat ze opeet om lekker hard te groeien. Maar zolang alles lekker gezond is, actief is en gewoon eet, ga ik ervan uit dat er niets aan de hand is. Deze week zijn de kittens voor de derde keer ontwormt. Dat laten ze erg gelaten toe, het valt in ieder geval mee hoe ze erop reageren. Ook heb ik de afspraken al weer staan om ze straks weg te brengen, het weekend van 24 en 25 februari 2007. De baasjes staan al te popelen en zouden ze nu al in hun armen willen sluiten. Ook weten we nu hoe de kater gaat heten, zoals hierboven al vermeld, dat gaat toch Sabas als roepnaam worden. Van Marianne had ik al meteen te horen gekregen dat haar kitten Dany gaat heten. Gekscherend noem ik de twee chocjes "de Blondjes". Regelmatig is het controleren waar iedereen is, ook bijvoorbeeld als er gegeten moet worden. Dan vraag ik aan de rest of ze de blondjes ergens gezien hebben. Momenteel zijn ze wel lekker actief, maar nog niet op vernielingspad. Zouden deze zich beter gedragen? Vorig weekend hebben we een nieuw behangetje tegen de muur gehangen. Dat was door de Thai kittens wel erg onderhanden genomen. Dat kwam door de band die daarop zat. Nu hebben we geen band en een egale gladde muur. Ze kijken deze er niet naar om. Ook de planten laten ze goed met rust, terwijl de Thai kittens het leuk vonden om de bladeren een tik te verkopen. Dat wiebelt dan zo leuk en dan kun je bezig blijven met je spel. Dat de blaadjes die scherpe nagels niet doorstaan deerde ze niet. Nee deze belhamels kijken (nog) niet naar de planten om. Het is wel leuk om op je rug onder de bank door te schuiven, en met de flosjes van het kleed dat over de bank ligt te spelen. Ook hebben zij het verstopplekje gevonden in de relaxfautuil. Niet alle kittens vinden die plek om een of andere vreemde reden.


DALONIGE 29-01-07
Chocolate kater

DIWEDA 29-01-07
Chocolate poes

DAWÜN 29-01-07
Bruin Poes

Week 11

6 februari 2007 / 77 dagen

Vorige week woensdag hebben de drie Burmeesjes hun eerste enting gehad. Alles is weer uitstekend gegaan en ze hebben er geen hinder van gehad. Het zijn een stel leuke doerakjes. Ze spelen met alles en iedereen. Ze rennen als hertjes door de kamer. Rennen de trap op en we zijn ze dan soms ook kwijt. Want van spelen wordt je moe en je valt dan gewoon in slaap waar je dan bent, op de zolderverdieping bijvoorbeeld. Of op schoot liggen, dat is ook een favoriet plekje. Dat begint dan met een kitten maar eindigd soms met alle katten. Vooral bij Roland in de luie stoel willen ze nogal eens met z'n allen gaan stapelen. Een erg koddig gezicht. Vorige week zijn ze ook heel even buiten geweest, het was toen een dag best lekker weer, onze volwassen poezen willen dan nog wel eens even een luchtje scheppen. Ons trio wilde het ook wel eens zien, en durfde warempel zelf naar buiten. Heel even dan, maar toen moesten ze toch weer naar binnen. Volgende week staat de tweede enting al weer op het programma, en de stambomen zijn ook al weer binnen. Het gaat erg snel nu, en de nieuwe baasjes gaan hard aftellen. Van ons krijgen ze nog een extra knuffel, zolang het nu nog kan.

Week13

17 februari 2007 / 88 dagen

Afgelopen woensdag hebben de drie Burmeesjes hun tweede enting gehad. Dany en Dawün kregen ook meteen een chip. De kleintjes vonden het niet echt leuk al die spuitjes en prikjes. Soms werd er best hard "gepiept" en dan kwam ook alle volwassen poezen kijken wat wij toch wel niet aan het doen waren met "hun" kinderen. Ook nu weer hebben de kittens geen last gehad van de entig, en speelde ze door dat het een lieve lust was. Toch moesten ze nog even wachten voor ze naar hun nieuwe baasjes mogen. We willen wel zeker weten dat die nare entstof is uitgewerkt. Wij konden daarom nog even gezellig van ze genieten, van Dany die zo heerlijk bij je kan komen liggen en dan haar motortje superhard aanzet om te laten weten dat zij ook geniet. Of Sabas, die echt niet van ophouden weet, hij wil heel erg graag stoeien. En is niet te beroerd om zelf Aiyana, zijn grote halfzus aan te vallen. Koddige lieve kittens weer.


DALONIGE 22-02-07
Chocolate kater

DIWEDA 22-02-07
Chocolate poes

DAWÜN 22-02-07
Bruin Poes

Week 14

24 en 25 februari 2007 / 96 dagen

En dan is het zover dat we weer afscheid moeten nemen. Dit weekend twee ritjes voor twee Burmeesjes. Zaterdag gaan we naar Apeldoorn, naar Marianne. Nadat we s'ochtends alles bijeen gepakt hadden (dacht ik), gaan we op weg. Dany laat onderweg behoorlijk van haar horen en ik neem haar op schoot om haar rustig te krijgen. Gelukkig lukt dat ook na een tijdje en ze blijft heerlijk ontspannen op mijn schoot liggen. Dankzij ons navigatiesysteem rijden we rechtstreeks naar Marianne. Echter kun je bij haar voor de deur niet parkeren, dus Roland zet mij met haar bij de voordeur af en gaat op zoek naar een parkeerplek. Ondertussen word ik warm onthaald door Marianne een haar 9 katten. We halen Dany uit de reiskoffer en ze blijft een tijdje onrustig op mijn schoot zitten. Toch merk je dat ze rustiger wordt, ook nadat we haar wat rescue druppels hebben gegeven wordt ze erg kalm. Ze gaat heel voorzichtig wat op onderzoek op de bank uit. Even later gaat ze al proberen om de rest van de kamer te ontdekken, maar ze ziet zo ontzettend veel andere katten dat ze het op een blazen zet. Nee, ze vindt deze andere katten zeker niet lief. Ze lijken ook niet eens op een Burmees. Ze heeft er echt moeite mee. Mama Shivaya is ook altijd zo'n mopperkont, dus is dit wel bekend, ze zal wel bijdraaien, maar ze heeft wat tijd nodig. Ondertussen kletsen we wat, drinken koffie en regelen de papieren. En voor we er erg in hadden moesten we weer naar huis. We nemen afscheid van Dany en Marianne en haar poezenvriendjes. Dag meis, goed groeien, snel vriendjes worden met de rest en we komen je beslist nog eens opzoeken.
Zondag rijden we dan naar Oostburg, in Zeeland. Een nog langere rit dan naar Apeldoorn. Ook nu gaat alles meteen perfect vanwege het navigatiesysteem. Ook nu worden we weer warm welkom geheten en wordt Sabas bewonderd als we hem uit zijn reiskoffer bevrijden. Wat is hij gegroeid. Sabas is best wel dapper, gaat met een opgestoken staart op onderzoek uit in de keuken, alleen die kleine man van 5: Kenneth maakt wat herrie met het lopen en spelen. Dit vindt Sabas wat vreemd en daar schrikt hij in het begin wat van. We gaan in de huiskamer zitten, drinken koffie met een koek erbij en Sabas loopt ook hier even wat rond. Daarna gaat hij op schoot liggen en verhuisd van de een naar de ander maar vindt het zo wel goed. Hij is moe en niet van plan nog iets te doen. Dan wordt hij voorgesteld aan zijn maatje: de bruine Burmees Hunter. Hunter is een goedzak en wil alleen snuffelen, Sabas echter vindt dat hij zich heel heel groot moet maken en imponeert Hunter. Ook blaast hij wat, wat geen indruk maakt op Hunter. Ieder gaat voorlopig zijn eigen gang en ze maken in ieder geval geen ruzie. Dat is ook al weer een goed teken. Als we later afscheid nemen en in de keuken staan, begint Sabas ontzettend hard te miauwen. We hadden hem alleen gelaten op een kussen op de bank, daar lag hij op te slapen, maar dat vond hij maar niets. Triomfantelijk komt hij naar ons toe gelopen in de keuken, we knuffelen het kleine lieve manneke nog een keer en ook dan is het weer tijd om afscheid te nemen. Dag jongen, dag Sabas. Tot de volgende keer.

Burmese
Thai