C'etan woont vanaf 9 december 2006 bij Debbie en Sjef Gronnak in Well(Gld). C'etan's maatjes zijn: Sally een blinde rode kater, Marietje,
Rakkertje en Zwartje.
C'etan lives with Debbie and Sjef Gronnak in Well(Gld,NL) from 9 December 2006. C'etan friends are Sally a blind red male, Marietje, Rakkertje
en Zwartje.
18 oktober 2008
Als eerste van dit nestje hebben we Wibi bezocht bij Debbie en Sjef. Bij binnenkomst zit Wibi weggedoken onder een fautuil en hij heeft niet
veel zin om zich te laten zien. Na een tijd gaat Debbie hem halen en houdt hem bij haar op schoot. Wibi is ontzettend groot geworden, hij is erg
lang en grof gebouwd, grote poten, erg stevig. Hij weegt ook een kilo of negen horen we van Sjef en Debbie. Dit is met recht een kater. Hij is ook
al erg donker doorgekleurd. Ik vind dat wel mooi, maar sommige vinden een lichtere vacht mooier. Ik zie ook Lily maar ook Basha in hem terug. Sjef
en Debbie vertellen over zijn streken. Ik had al wel vaker een mail van Debbie gehad over zijn eigenaardigheden en moest dan erg lachen om de
verhalen. Hij heeft de meest gekke gewoontes, zo ging hij voorheen altijd in de keukenkastjes zitten als Debbie die opentrok. Momenteel doet hij
de deur naar de eerste verdieping dicht, zodat de andere katten niet meer naar boven of beneden kunnen. Verder heeft hij de titel KAS gekregen:
Koffie Apparaat Sloper, hij kan namelijk het koffieapparaat niet met rust laten als Sjef daar s'avonds water en koffie in doet om dan s'morgens
lekker snel een bakje koffie te hebben. En hij vind het een sport om s'nachts de schuifdeuren op de zolder open te maken. Na diverse bakjes koffie
en gezellige verhalen wordt het dan weer tijd om naar huis te gaan. Dank je wel Debbie en Sjef voor de gastvrijheid.
Wibi op 17 oktober 2008
7 januari 2007 en 16 december 2006
29 november 2010 Debbie: Wibi heeft afgelopen jaar een moeilijk jaar gehad. Hij had ineens genoeg van de democratie in ons huis en van de een
op de andere dag heeft onze kleine meneer besloten om hier het absoluut koningschap in te voeren, met hem als koning. Vanaf dat moment hadden zijn
vijf medebewoners toestemming voor alles nodig. Zelfs een oortje of pootje bewegen mocht niet meer zonder toestemming, en zomaar op een stoel gaan
liggen was natuurlijk helemaal uit den boze. Als onze kleine meneer iets doet, dan doet hij dat grondig, van halve dingen houdt hij niet. Zijn
regels golden daarom niet alleen op de verdieping waar hij op dat moment zat, nee, die golden voor alle drie verdiepingen. Het gevolg daarvan was
dat Wibi het ontzettend druk kreeg, want zodra hij op een andere verdieping ook maar een klein geluidje hoorde moest hij gaan kijken. Het ging dus
continu trapop, trapaf. Rust had onze kleine man niet meer. Het frustrerende was dat niemand hem eigenlijk echt serieus nam. Rakkertje probeerde
het met moederliefde, Wibi kreeg de ene wasbeurt na de andere van haar. Zwartje en Lenny negeerden Wibi, Sally deed eigenlijk niets bijzonders,
alleen Marietje kwam openlijk in opstand tegen Wibi. Ze liet duidelijk blijken dat ze van dat nieuwe systeem totaal niet gediend was. Zo ging dat
een poosje, tot onze kleine man helemaal op was. Uiteindelijk heeft hij zelf de conclusie getrokken dat ons gezin niet aan hervorming toe is.
Onze kleine meneer heeft nu weer genoeg tijd om zo echt van het leven te genieten. Hij houdt ontzettend van warmte en van knuffelen, dat wordt
daarom bij ons heel veel gedaan. 's Middags ga ik meestal op de bank liggen en werken. Zodra Wibi ziet dat ik ben gaan liggen komt hij er ook aan
en gaat gezellig naast me liggen en dan wordt er uitgebreid geknuffeld. Wibi vindt dat geweldig en kan er geen genoeg van krijgen. Hij vindt het
helemaal niets als ik tussendoor wil opstaan, dat verstoort tenslotte zijn schoonheidsslaapje. Voor ik ga liggen ga ik daarom meestal al alle
spullen naast me neerleggen zodat ik die zonder op te staan kan pakken. Hij wordt dan niet onnodig gestoord en ik kan rustig doorwerken. Koud heb
ik het nooit, ik heb tenslotte zo'n kleine oven naast me liggen die me verwarmt, ook tijdens de zomermaanden.
Onze kleine man is inmiddels zo'n echt mamaskindje, waar ik ben is hij ook. Als ik ga douchen gaat hij mee naar boven. Terwijl ik douche gaat meneer
languit op bed liggen om wat uit te rusten. Wanneer ik dan weer naar beneden ga hoef ik alleen tegen hem te zeggen " Wibi kom" en dan springt hij
van het bed af en loopt weer mee naar beneden. Hij luistert over het algemeen sowieso heel goed naar zijn naam en hij snapt vrij snel wat de
bedoeling van iets is.
Wibi houdt totaal niet van alleen zijn. Iedere morgen voor wij naar het werk gaan moet eerst uitgebreid worden geknuffeld en ook als wij een
keer 's middags of 's avonds weg gaan. Maar hij laat duidelijk merken dat hij dat niet echt leuk vindt.
Met het eten is eigenlijk nog alles bij het oude: brokjes, brokjes en nog meer brokjes. Het maakt niet uit van welk merk of welke smaak, zolang
het maar brokjes zijn. Kip en zoiets eet hij ook wel, maar zijn favoriete eten bestaat toch echt wel uit brokjes. Ben benieuwd of daar nog een
keer verandering in komt. Maar er is wel iets veranderd. Onze poes Marietje en onze kater Zwartje zijn allebei gek op kattenmelk. Om de avond
krijgen die twee dan ook een bordje lekkere Whiskas melk. Die twee kunnen het meestal amper afwachten en ze lopen dan ook continu om me heen tot
ze hun bordje hebben. Wibi bekeek dat witte spul dat melk heet in het begin met grote achterdocht. Hij vertrouwde het voor geen meter. Maar na
verloop van tijd werd hij toch nieuwsgierig en proefde en inmiddels is hij er net zo gek op dan Marietje en Zwartje.
Hij is echt een schat van een kater. Nooit nukkig, altijd vrolijk, dat kan ik van onze drie dames niet altijd zeggen. En altijd lief. Nou ja,
breekt soms de tent af, maar toch is hij ontiegelijk lief, hij heeft nooit kwade bedoelingen.
|
