In herinnering | In memory

Menitha

Imayya

Jamila

Menditha vom Saphirstern
* 31 januari 2003
† 21 september 2022
Chocolate Point Thai
Stamboom | Pedigree
Imayya van Vyomesh
* 18 oktober 2011
† 8 januari 2020
Bruin Burmees
Stamboom | Pedigree
Jamila des Amoures de Petit
* 20 april 2002
† 12 juli 2019
Chocolate Siamees (carries dilute)
Stamboom | Pedigree

Shivaya

Jilaptoq

Dawün

Shivaya van d'Ekster
* 11 april 2002
† 20 augustus 2018
Cinamon Burmees
Stamboom | Pedigree
Jilaptoq van Vyomesh
* 11 oktober 2012
Herplaatst 11 april 2015
Lilac Burmees (carries Cinnamon)
Stamboom | Pedigree
Dawün van Vyomesh
* 22 november 2006
Herplaatst 22 november 2014
Bruin Burmees (carries Cinnamon & Dilute)
Stamboom | Pedigree

Êni'ta

Aiyana

Alíila

Êni'ta van Vyomesh
* 30 augustus 2009
Herplaatst 19 augustus 2012
Chocolate Burmees
Stamboom | Pedigree
Aiyana van Vyomesh
* 6 december 2003
Herplaatst 29 juni 2010
† 30 september 2016
Chocolate Burmees
Stamboom | Pedigree
Alíila van Vyomesh
* 11 september 2004
Herplaatst 29 juni 2010
† 2 januari 2017
Seal point Thai
Stamboom | Pedigree

Susith

Kitty

Nadia

Phai Thai Susith
* 11 maart 2007
Herplaatst 25 mei 2008
Lilac point Thai
Stamboom | Pedigree
Eva van Tilbury
* 28 oktober 1983
† 13 juni | June 2002
Seal point Siamees
Stamboom | Pedigree
Nadia Nikolajewitsch
* 7 juni | June 1984
† 7 November 1998
Russisch Blauw | Russian Blue
Stamboom | Pedigree

Nadia Nikolajewitsch

Russisch Blauw
* 7 juni 1984
† 7 november 1998
Stamboom/Pedigree

English (in orange)

Januari 2003

Nadia was onze tweede raskat die we in ons huis verwelkomden. We kochten haar vooral om Kitty gezelschap te houden. Nadia was een Russisch blauw, een kat die erom bekent staat vriendelijk te zijn, ook tegen kinderen. De ideale kat dachten wij omdat het ook nog de bedoeling was dat we zelf kinderen zouden krijgen. Nadia was een erg lieve en aanhankelijk kat naar ons toe, maar van buitenstaanders moest ze niets weten. Als er visite was, zat Nadia verscholen en kwam pas weer tevoorschijn als de kust veilig was. We hebben toen dus niet goed gelezen, of het was nog niet zo bekend. Een Russisch blauw is een kat die een beetje verlegen is, en graag wat rust wil. Ook hadden we achteraf sterk het vermoeden dat Nadia een soort van zolderkat was. Een kitten dat opgroeit zonder kennis te maken met andere mensen, dieren en vreemde dingen. De eigenaars van de moederpoes haalden haar en de kittens namelijk in een doos van boven uit een slaapkamer. Er had ons toen een lichtje moeten gaan branden, maar helaas door onze onervarenheid viel het niet op.


Ondanks dat hebben we toch wel veel plezier aan ons Naatje gehad, de bijnaam die ze al gauw kreeg. Erge kattenkwaad heeft ze niet echt uitgehaald.Wat ze wel op een gegeven moment vertikte was het spitten na een kattenbak bezoek. Dat deed Kitty voor haar.
Ook heeft ze in haar jonge jaren een keer geprobeerd haar zwemdiploma te halen in de afwasbak. Beide katten waren achter elkaar aan het rennen, wat vooral jonge speelse katten doen. Nadia sprong op het aanrecht om bij Kitty vandaan te komen, schoof zo door de afwasbak in. Deze was echter net gevuld met warm sopwater, omdat wij net bezig waren met de afwas. Nadia sprong als een geschrokken, verzopen kat uit het water, en rende zo de huiskamer weer in. Een kliedernat spoor achterlatend.
En talloze keren dat we haar van de vogelkooi af moesten plukken. We hadden namelijk een koppeltje parkieten, die hadden we al voordat de poezen ons huis betraden. Nadia vond die reuze interessant en was letterlijk en figuurlijk niet weg te slaan bij die arme beesten. Van alles hebben we geprobeerd, maar niets hielp. Ze sprong gewoon steeds weer tegen de kooi aan de voorkant, bleef hangen en viel met kooi en al om. Op zich een grappig gezicht, maar niet echt goed voor de parkieten. Een van beide zou moeten wijken. De keus viel op de parkieten, zij verhuisden naar een bevriend adres met een grote volière.


En die keer dat ze vanuit onze achtertuinen, er stond nog geen schutting tussen, bij de buren binnen op bezoek ging. Alles ging goed, zolang niemand haar zag. Op een gegeven moment vond de buurman haar op de zoldertrap, wilde haar oppakken om weer bij ons te brengen. Dat had hij beter niet kunnen doen, het was de ideale situatie om de nagels nog eens te testen. Dwars door de blouse van de buurman, zo in zijn borst. Of de buurvrouw toch maar even zelf haar kat op kwam halen.
Haar eetlust was altijd goed, en het is best wel moeilijk op precies te doseren als je twee katten hebt. Vooral als een van beide niet zoveel eet, dan eet de ander gewoon voor anderhalf. Met als gevolg een klein hangbuikje, en door haar nogal rustige tred kreeg ze van mijn man de bijnaam Sleffer. Uit Suske en Wiske, nummer 152: de Bevende Baobab.
Een ander gevolg van haar goede eetlust was de moeilijkheid om nog in de speelkist te kruipen. We hadden namelijk zelf een kattenkrabpaal gemaakt, met daarbij een kist. In deze kist zaten een aantal gaten, deze waren echter niet berekend op zo'n maat kat. Kitty paste er nog perfect in, maar als Nadia erin kroop bleef ze ergens tussen voor en achterlijf hangen. Kontje eruit, koppie erin. De nieuwe kist voor Shivaya en Jamila heeft dan ook grotere gaten. We zijn alvast berekend op een forser formaat kat.


De andere bijnaam die ze van ons kreeg is vanwege een minder goede reden. We noemden haar namelijk altijd onze kat van zes miljoen, omdat ze nogal eens een keer ziek was en ik met haar bij de dierenarts zat. Eens was ze een keer zo ziek en koortsig dat ze extra vocht toegediend moest krijgen. Maar meestal zaten we voor haar bij de dierenarts vanwege haar gevoelige huid. Een allergie van vlooien weet ik nu, maar lang hebben we in het duister gezocht wat er precies aan de hand was. Heel veel verschillende zalfjes, pilletjes en vlooienmiddelen hebben we gebruikt maar niets bleek te helpen. Als we dachten dat we de oplossing hadden werd ze daarna toch weer ziek. Pas in het laatste paar jaar van haar leven wisten we hoe we haar moesten behandelen, de toenmalige dierenarts wist het haarfijn uit te leggen: Een kat die gevoelig is voor vlooienbeten, krijgt eigelijk een soort van ontstekingen in de huid. Na genezing van deze plekken blijven die toch latent aanwezig. Als de kat daarna weer gebeten wordt door vlooien dan gaan alle plekken weer ontsteken, het worden er dus steeds meer. Dit komt doordat de kat allergisch is voor het speeksel van de vlo, en ook al bijt de vlo de kat in bijvoorbeeld zijn achterpoot, de allergie zal op heel het lichaam weer terugkomen. De enige oplossing die er is, is ervoor te zorgen dat de kat niet gebeten wordt door vlooien. Je moet er dus voor zorgen dat geen enkele kat vlooien heeft.Als een andere kat wel vlooien heeft, en een vlo springt even over, bijt de allergische kat, en springt weer terug, dan nog krijgt de kat de allergische reactie. Om dit voor elkaar te krijgen heb ik altijd Frontline gebruikt, die had bij ons het beste resultaat. En gelukkig had Nadia haar laatste jaren geen last meer van haar allergie.


Nadia is in 1998 gestorven, na een kort ziekbed. Op een gegeven moment ging ze slechter eten, slechter ademhalen en werd ze steeds apathischer. Ook haar leven hebben we toen proberen te redden door middel van medicijnen. Maar daar werd ze eerder zieker van dan beter. De combinatie van haar verslechterde hart en longen was de reden dat ze niet genezen kon. Ook vermoedde de dierenarts een ontsteking in haar buik. Nadat ik haar s'ochtends 7 november bijna bewegingsloos op de vloer vond, heb ik de dierenarts gebeld. Hij heeft haar toen in laten slapen.

Sleffer, bedankt voor je vertrouwen in ons.

Dutch (in white)

January 2003

Nadia was our second cat with pedigree. We bought her especially to be a friend for Kitty. Nadia was a Russian Blue cat. A breed that is known for the kindness they have, also with kids. The ideal cat for us, because we wanted to have children in a short period. Nadia was a very sweet and cuddly cat to the people she knew, but she was afraid from foreigners. When we got company, she hide herself and only then came back when the house was quit again. That was something we didn't knew, we hadn't read well or it wasn't know that well at that time. A Russian Blue is a cat that is a bit shy, en likes to have some peace and quit.


Despite that we had a lot of good times with "our Naatje," the nickname she got very quickly. It wasn't a very naughty cat. She refused to dig in the litter box after a while, but that was because Kitty was doing that for her.
She also tried to get her swimming degree in her younger years, in the kitchen sink. Both cats were chasing after each other, what young cats like to do. Nadia jumped on the kitchen to get away from Kitty, and slit right into the sink. The sink was filled with warm water, because we were doing the dishes. Nadia jumped out of the sink, scared, like a drown cat, ran into the living room leaving a wet trail.
And the numerous times that we had to pick her off the birdcage. We had a couple of birds at that time, we already got them before the cats came into our lives. Nadia was very attracted to the birds and it was impossible to keep her away from the cage. We tried everything but nothing helped. She just kept on jumping onto the cage at the front, hung there and fell backwards with the cage on top of her. It looks hilarious, but it wasn't good for the birds. One of the two had to go, the choice fell for the birds, they moved to a friend of the family who had a huge birdcage.


And the time she escaped from our backyard, there was not yet a fence between the gardens, and she sneaked inside the neighbour's. All went well, until the neighbour found her. He wanted to pick her up and bring her back home. But he'd better not done that, she got so frightened that she used her nails to defence herself. Right thru the blouse of the neighbour in his chest. After that he came asking me to pick her up myself.
She was always a good eater, and it is a bit difficult to give two cats the correct amount of food. Especially because one of them didn't eat that much, the other will eat for two then. That is why she got a little hanging tummy, and because of that and her slow walk she got another nickname from my husband: "Sleffer". It is a name out of a comic book, famous in Belgium and Holland: Suske en Wiske. Nummer 152: de bevende Baobab. (The shaking Baobab)
An other difficulty that occurred because she was getting a bit fat, was the ability to crawl into the toy box. We had made a scratch tree and toy box. In that box were several holes, to crawl into. But we had made it with small holes, and Nadia who was a bit fat couldn't get into it anymore. For Kitty it was no problem, but when Nadia crawled in she got stuck somewhere between her front and back legs. Ass hanging outside, head inside. The new box for Shivaya and Jamila has bigger holes, you never know if your going to need it.


Another nickname she got from us has not such a good reason. We always called her our cat of six million, because she was frequently ill and I had to visit the vet with her. Once she was so ill that she had to have extra liquid. But most of the times we visited the vet because of her skin. We know now that it was an allergy for fleas, but for a long time we didn't know exactly what was wrong with her. We used all kinds of different medication, crème, tablets and products against fleas. But nothing really helped. When we thought we had the solution, she got sick again. Only in the last couple of years of her life we knew how to treat her. Our vet at that time knew what was wrong with her, and explained it to us: A cat that has a flea allergy, is getting an infection underneath her skin. When you use medication it looks like the cat healed completely, but that is not true. The spots with the infecton will get bad when a flea bites the cat again. There will be more and more. All this is happening because the cat is allergic for the mouth liquid of the flea, and although the cat is bitten in his back leg, the allergy will come back on all the places where she was bitten before. The only solution is to make it impossible for a flea to bite the cat. You have to make sure all of your cats isn't having fleas. At this moment there are several good products so there is no need to have fleas. I always used "Frontline" for that, it had the best result with our cats. And thanks to that Nadia had no allergic reactions anymore in her last couple of years.


Nadia died in 1998, after a short sick bed. At one time she started to eat less, breath less and she became empathic. We also tried to longer her life by medication. But she rather got worse then better, the combination of a bad functioning hart and lungs was the reason she couldn't get better. The vet also suspected an infection in her tummy. At the morning of the 7th November I found her empathic on the floor, I called the vet. He putted her asleep.

Sleffer, thanks for your trust in us.

Burmese
Thai